Επίθεση στο Ιράν: Τι θα καθορίσει τις εξελίξεις
Οπως αναμενόταν, νωρίτερα παρά αργότερα, ο Τραμππάτησε το κουμπί και οι Αμερικανοί έπληξαν τις τρεις βασικές πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Δεν είμαστε σε θέση ακόμη να γνωρίζουμε την αποτελεσματικότητα των πληγμάτων, ωστόσο, είναι πιθανό να έχουν εξουδετερώσει το μεγαλύτερο μέρος των πυρηνικών δυνατοτήτων της Τεχεράνης.
Αν βέβαια χρειαστεί, δεδομένου ότι το θεοκρατικό καθεστώς βρίσκεται υπό πολιορκία και δείχνει αδύναμο να προασπίσει τη θέση του και να προστατεύσει τις περιοχές εμπλουτισμού ουρανίου, οι Αμερικανοί ή και οι Ισραηλινοί μπορούν κάλλιστα να επανέλθουν και να αποτελειώσουν τη δουλειά.
Ομως, το Ιράν έχει την τεχνογνωσία και τους επιστήμονες για να επαναφέρει το πυρηνικό του πρόγραμμα μετά από κάποιο καιρό. Δεδομένα, μάλιστα, θα βρει και πρόθυμες χώρες να το προμηθεύσουν με ουράνιο.
Τα κρίσιμα στοιχεία, που θα καθορίσουν εν πολλοίς τις εξελίξεις είναι, αφενός, τα αντίποινα που είναι σε θέση να εξαπολύσει η Τεχεράνη και αν τελικά επιλέξει να πλήξει αμερικανικούς στόχους, υπό τη δαμόκλειο σπάθη ανταπόδοσης από πλευράς Ουάσιγκτον, που θα μπορούσε ακόμη και να ξεχαρβαλώσει το θεοκρατικό καθεστώς.
Το Ιράν έχει την τεχνογνωσία και τους επιστήμονες για να επαναφέρει το πυρηνικό του πρόγραμμα μετά από κάποιο καιρό.
Η επιλογή του χρόνου είναι επίσης σημαντική. Αν λάβει χώρα σε δεύτερο χρόνο, ίσως να βρεθούν οι αμερικανικές βάσεις και το ανθρώπινο δυναμικό του που κατοικοεδρεύει πέριξ του Ιράν σε πιο χαλαρή επιφυλακή, ενώ έτσι δεν διακινδυνεύσει και μία γρήγορη απάντηση εκ μέρους των Αμερικανών, σε μία στιγμή που τα συστήματα αεράμυνας είναι εξουδετερωμένα και εν γένει εκπέμπεται μία εικόνα μεγάλης αδυναμίας.
Από την άλλη, αν δεν δώσει γρήγορα ένα «μάθημα» στους Αμερικανούς, το γόητρο του καθεστώτος θα πληγεί περαιτέρω και θα εμφανιστεί ανίκανο να υπερασπιστεί μια κορυφαία επιλογή του, όπως είναι αυτή της ανάπτυξης πυρηνικών.
Κλείσιμο ή ναρκοθέτηση των Στενών του Ορμούζ
Πάντως, η ασύμμετρη απάντηση θα περιλάμβανε κλείσιμο ή ναρκοθέτηση των Στενών του Ορμούζ, μία συνθήκη που θα κλόνιζε συθέμελα το παγκόσμιο εμπόριο και θα προκαλούσε σοβαρές αναταράξεις σε ενέργεια και οικονομία, αλλά θα επηρέαζε πρώτα το ίδιο το Ιράν (πληροφορίες λένε για έγκαιρη μεταφορά ιρανικού πετρελαίου σε κινεζικές αποθήκες) και λογικά δεν θα διαρκούσε για πολλές μέρες.
Απονενοημένες πράξεις, με τρομοκρατικό περιεχόμενο, λόγω απελπισίας μίας ηγετικής ομάδας που χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της δεν αποκλείονται, όμως δεν είμαστε ακόμη στο σημείο κατάρρευσής της.
Βέβαια, η υποβάθμιση της επιτυχίας του αμερικανικού χτυπήματος από τις επίσημες αρχές, εκτός από την ανάγκη τόνωσης της αυτοπεποίθησης των Ιρανών, πιθανόν αποσκοπεί στην αποφυγή ευθείας ανταπόδωσης εναντίον αμερικανικών στόχων. Η δε παραδοχή Ιρανού αξιωματούχου ότι το εμπλουτισμένο ουράνιο είχε μεταφερθεί εκτός Φορντό πριν την επίθεση μοιάζει λογική και βάζει νέα δεδομένα, μην υποχρεώνοντας το Ιράν να απαντήσει πολύ δυναμικά. Έτσι βέβαια το Ισραήλ θα έχει λόγο να συνεχίσει να το σφυροκοπά, από την άλλη, ωστόσο, αφήνει ανοιχτή μία διαπραγματευτική χαραμάδα. Είναι εύλογο οι Ιρανοί να ποντάρουν στη δυσκολία του Τραμπ να ανοίξει πολεμικό μέτωπο μαζί τους, λαμβάνοντας υπόψιν τις αντιδράσεις που συναντά στο εσωτερικό και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα των πιο ένθερμων υποστηρικτών του κινήματος MAGA.
Αφετέρου, σημαντική παράμετρο των εξελίξεων θα αποτελέσει η επιθυμία Ισραήλ και ΗΠΑ να αξιοποιήσουν την κατ’ αυτούς ευκαιρία και να αποπειραθούν την ανατροπή του Χαμενεΐ. Ο τελευταίος, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ηγείται της αντίστασης, είναι υποχρεωμένος να κρύβεται σε καταφύγια, γεγονός που δυσκολεύει την επικοινωνία με τους συνεργάτες του (άραγε υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο που αυτοί ακολουθούν ή αυτενεργούν) και πλέον δείχνει να πνέει τα λοίσθια. Είναι αμφίβολο αν θα θελήσει να μεταβιβάσει την εξουσία εν ζωή για να αποφύγει ενδεχόμενη φυσική του εξόντωση και ποιον θα ορίσει διάδοχό του. Έχει ήδη προβεί σε μια πρωτοφανή στα χρονικά κίνηση προσδιορισμού τριών υποψηφίων, οπότε προκύπτει το ερώτημα αν η μετάβαση είναι ομαλή, κατά πόσο θα κονταροχτυπηθούν οι τρεις διάδοχοι ή θα αποδεχθούν την επικράτηση του ενός, πώς θα αντιδράσουν οι Φρουροί της Επανάστασης στο ενδεχόμενο απώλειας της εξουσίας και αν τελικά θα έρθουν στα πράγματα πιο ακραίες ή πιο μετριοπαθείς φωνές. Πάντως, τυχόν δολοφονία του Χαμενεϊ θα διευκόλυνε τη διαδοχή του αλλά θα προκαλούσε και έριδες. Δεν πρόκειται, άλλωστε, για ένα καθεστώς το οποίο στηρίζεται τόσο στις κοινωνικές αναφορές του, ώστε τυχόν εξέγερση σε βάρος του να έχει δεδομένες πιθανότητες επιτυχίας, ούτε σήμερα μπορούν να οργανωθούν διαδηλώσεις με αίτημα την ανατροπή του εν μέσω βομβαρδισμών.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Η Καθημερινή (@kathimerini)
Παρά την εγχώρια αντιδημοφιλία του, εξαιτίας της διαφθοράς, της παρατεταμένης οικονομικής δυσπραγίας και της αντίθεσης μεγάλου μέρους της νεολαίας, το καθεστώς δείχνει ανθεκτικό. Μόνο ένας συνδυασμός των ακόλουθων τεσσάρων προϋποθέσεων θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά την κατάσταση: μαζικές και μάχιμες διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις (Τεχεράνη, Ισφαχάν, Ταμπρίζ), στοχευμένη διεθνής πίεση με την παροχή κινήτρων, πρωτίστως οικονομικών και παρουσίαση ενός οδικού χάρτη εξόδου από την κρίση ώστε να αναρωτηθούν οι Ιρανοί τι τους εξυπηρετεί καλύτερα, διασπάσεις, ρήγματα και αποσχίσεις εντός των Φρουρών της Επανάστασης, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του καθεστώτος, σύνταξη μέρους του Κλήρου με το αίτημα για ανατροπή. Κίνα και Ρωσία έχουν αρκεστεί στη δημόσια στήριξη του Ιράν, χωρίς, πάντως κάποια ουσιαστική συνεισφορά στο επιχειρησιακό πεδίο, εντούτοις, η στάση τους μπορεί να διαφοροποιηθεί αν διαπιστώσουν ότι πλησιάζει η ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης.
Διότι σε αυτή την περίπτωση, στη μεν περίπτωση της Κίνας διακυβεύονται τεράστια ενεργειακά και επενδυτικά συμφέροντα, στην αντίστοιχη της Ρωσίας, η επιρροή και το γόητρό της, εν μέσω μάλιστα ενός δικού της πολέμου με την Ουκρανία.
Content Original Link:
" target="_blank">
