Χριστοδουλίδης: "Η διεθνής κοινότητα δεν στηρίζει τη θέση της Τουρκίας, όσο κι αν πανηγυρίζει"

Τα διχοτομικά σχέδια της Τουρκίας σκόρπισαν τον θάνατο και εξανάγκασαν 200 χιλιάδες Ελληνοκύπριους να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες. Οι Τούρκοι βομβάρδισαν κατέστρεψαν, λεηλάτησαν, βίασαν, ρήμαξαν εκκλησίες και μοναστήρια. Το 37% του εδάφους της Κύπρου παραμένει ακόμα στα χέρια των κατακτητών.

Σήμερα, σε όλες τις πόλεις της ελεύθερης Κύπρου διοργανώνονται εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τους πεσόντες και δεήσεις για διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας».

Στα μνημόσυνα που πραγματοποιήθηκαν, την κυβέρνηση εκπροσώπησαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, με την κατάθεση στεφάνων, εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως ακολούθως: Στη Λεμεσό, ο Διευθυντής Γραφείου Τύπου του Προέδρου της Δημοκρατίας Βίκτωρας Παπαδόπουλος, στον Μητροπολιτικό Ναό Παναγίας Παντανάσσης (Καθολική), στη Λάρνακα, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως Μάριος Χαρτσιώτης, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κοντού, στην Πάφο, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Θεοδώρου και στο Παραλίμνι, ο Υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας Γιώργος Παπαναστασίου, στον Ιερό Ναό Aγίου Γεωργίου για τα μνημόσυνα των πεσόντων κατά το Πραξικόπημα και την Τουρκική Εισβολή.

Πολιτικά κόμματα και οργανώσεις πολιτών έχουν εκδώσει ανακοινώσεις καταδικάζοντας την τουρκική εισβολή και διοργανώνουν εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τους πεσόντες της κυπριακής τραγωδίας.

Σαν σήμερα Τούρκοι στρατιώτες αποβιβάζονται στις ακτές της βόρειας Κύπρου σε μια «ειρηνευτική επιχειρηση» στην οποία δόθηκε η κωδική ονομασία «Αττίλας». Τουρκικά μεταγωγικά αεροπλάνα μεταφέρουν αλεξιπτωτιστές μεταξύ 5:15 και 5:20 το πρωί στην περιοχή του τουρκικού θύλακα Λευκωσίας- Αγίου Ιλαρίωνα. Οι αλεξιπτωτιστές έπεφταν μαζικά ενώ δυνάμεις πεζικού της Τουρκίας αποβιβάζονταν στις παραλίες της Κερύνειας. Στις 5:20 το πρωί αρχίζει η απόβαση τουρκικών δυνάμεων στο Πέντε Μίλι με τους στρατιώτες να προχωρούν προς την Κερύνεια.

Με σύνθημα «Η Αϊσέ μπορεί να πάει διακοπές», η Τουρκία έσπειρε στο νησί την καταστροφή. Μέσα σε τρία εικοσιτετράωρα ο κατακτητής σκόρπισε τον απόλυτο όλεθρο με άγριες εκτελέσεις, βιασμούς, συλλήψεις αιχμαλώτων, καταστροφές εκκλησιών, ξεριζωμό. Η «κυβέρνηση» των πραξικοπηματιών του Νίκου Σαμψών παραιτήθηκε υπό το βάρος των εξελίξεων στις 23 Ιουλίου 1974.

Στη Νέα Υόρκη το απόγευμα της 20ης Ιουλίου συνέρχεται το Συμβούλιο Ασφαλείας το οποίο εγκρίνει το ψήφισμα 353 με το οποίο ζητείται κατάπαυση του πυρός και αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, τερματισμός κάθε ξένης στρατιωτικής επέμβασης και έναρξη συνομιλιών μεταξύ των τριών Εγγυητριών Δυνάμεων της Κύπρου για αποκατάσταση της ειρήνης και της συνταγματικής Κυβέρνησης στο νησί. Στις Βρυξέλλες συνέρχεται το Συμβούλιο των Μονίμων Αντιπροσώπων χωρών- μελών του ΝΑΤΟ, το οποίο όμως αποφεύγει να πάρει ουσιαστικά θέση.

Στη Γενεύη άρχισαν πυρετώδεις διαβουλεύσεις για την εξεύρεση ειρηνικής λύσης υπό την αιγίδα του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών Τζον Κάλαχαν. Η ελληνοκυπριακή πλευρά, εκπροσωπούμενη από τον Γλαύκο Κληρίδη, αξίωσε για πρώτη φορά μετά το 1963 εφαρμογή των Συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου και του Κυπριακού Συντάγματος. Η Τουρκία αρνήθηκε και προέβαλε το πάγιο αίτημά της για γεωγραφικό χωρισμό του νησιού.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές αντιπρότεινε σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία θα ήταν δικοινοτικό ομοσπονδιακό κράτος πολλών καντονιών, στο οποίο οι Τουρκοκύπριοι θα έλεγχαν το 34% περίπου του νησιού. Ο Κληρίδης ζήτησε αναβολή 36 ή 48 ωρών, για να συμβουλευτεί το Υπουργικό Συμβούλιο. Οι Τούρκοι απέρριψαν το αίτημά του και ακολούθως σε μια προσχεδιασμένη κίνηση, αφού πρώτα στις 3:30 τα ξημερώματα της 14 Αυγούστου του 1974 απέσυρε την αντιπροσωπεία της, σε λιγότερο από 1 1/2 ώρα μετά (4:35 π.μ. της ίδιας ημέρας) προχώρησε και στο δεύτερο κύμα εισβολής υπό την κωδική ονομασία «Αττίλας 2» με την κατάληψη της Μόρφου, της Αμμοχώστου και της Καρπασίας.

Η πιο τραγική συνέπεια της τουρκικής εισβολής είναι οι αγνοούμενοι. Χιλιάδες Ελληνοκύπριοι είχαν συλληφθεί και κρατηθεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κύπρο ενώ πάνω από 2.000 αιχμάλωτοι πολέμου είχαν μεταφερθεί παράνομα και κρατηθεί σε φυλακές στην Τουρκία. Η τύχη σημαντικού αριθμού αγνοουμένων δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί μέχρι σήμερα.