Επιστήμονες ανακάλυψαν έναν νέο πλανήτη κρυμμένο στο ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με νέα έρευνα

Η νέα μελέτη, που βασίζεται σε δεδομένα από τους δορυφόρους IRAS (1983) και AKARI (2006–2007), εξετάζει αντικείμενα που έχουν μετακινηθεί ελάχιστα στον ουρανό κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών και εμφανίζουν κίνηση συμβατή με εκείνη ενός μακρινού πλανήτη, ο οποίος φέρεται να βρίσκεται από 74,8 έως 104,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο.

Η θεωρία για τον Πλανήτη Εννέα είχε προταθεί αρχικά το 2016 από επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, όταν και παρατηρήθηκε μια ανεξήγητη βαρυτική επίδραση στην περιοχή πέρα από τον Ποσειδώνα. Το νέο αυτό ουράνιο σώμα φαίνεται πως ασκεί ισχυρές βαρυτικές δυνάμεις στα παγωμένα σώματα της Ζώνης Κάιπερ, επηρεάζοντας τις τροχιές τους και διατηρώντας τα συγκεντρωμένα.

Τα βασικά χαρακτηριστικά του Πλανήτη Εννέα όπως περιγράφονται στη μελέτη:

• Απόσταση από τον Ήλιο:74,8 έως 104,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο. (περίπου 20 φορές πιο μακριά από τον Πλούτωνα).
• Εκτιμώμενη μάζα: 7 έως 17 φορές αυτή της Γης. Αντίστοιχη με εκείνη των παγωμένων γιγάντων Ουρανού και Ποσειδώνα.
• Θερμοκρασία επιφάνειας: -220°C έως -245°C, γεγονός που καθιστά απίθανη την ύπαρξη υγρού νερού στην επιφάνεια.
• Πιθανότητα ζωής: Εάν υπάρχει, θα πρόκειται για Ακραιόφιλους μικροοργανισμούς , όπως εκείνοι που επιβιώνουν σε ηφαιστειακά φρεάτια, παγετώνες ή ερήμους στη Γη.
• Κίνηση στον ουρανό: Η κίνηση στον ουρανό είναι περίπου 3 «λεπτά τόξου» τον χρόνο.

Η χρήση των δεδομένων από δύο διαφορετικές αποστολές, με χρονική διαφορά 23 ετών, επέτρεψε στους ερευνητές να εντοπίσουν αντικείμενα που παρουσιάζουν εξαιρετικά μικρή αλλά μετρήσιμη μετατόπιση στο νυχτερινό ουρανό. Από μια αρχική λίστα 13 υποψήφιων αντικειμένων, οι επιστήμονες κατάφεραν να περιορίσουν την αναζήτηση σε ένα μόνο, το οποίο παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά ενός απομακρυσμένου πλανήτη με σημαντική βαρυτική επίδραση.

Η σημασία της ανακάλυψης

Σύμφωνα με τη NASA, η επιβεβαίωση της ύπαρξης του Πλανήτη Εννέα θα μπορούσε εξηγήσει σημαντικές ανωμαλίες στην κατανομή και την τροχιά των σωμάτων στη Ζώνη Κάιπερ, όπως:

• Η κλίση 20° που εμφανίζουν πολλές τροχιές μικρών σωμάτων σε σχέση με το επίπεδο στο οποίο κινούνται οι πλανήτες.
•  Η ομαδοποίηση τροχιών των παγωμένων σωμάτων και νάνων πλανητών, οι οποίοι παραμένουν δεμένοι βαρυτικά σε μια «κατεύθυνση».
•  Η γενική δομική ασυμμετρία του εξωτερικού ηλιακού μας συστήματος.

Παρά τα εντυπωσιακά ευρήματα, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι απαιτούνται περισσότερα δεδομένα και παρατηρήσεις για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξή του και να χαρτογραφηθεί πλήρως η τροχιά του. Η μελέτη παραμένει σε προεκτυπωμένη μορφή στον εξειδικευμένο ιστότοπο arXiv και αναμένει αξιολόγηση από την επιστημονική κοινότητα.

Ωστόσο, αν αποδειχθεί αληθινή, η ύπαρξη ενός απομακρυσμένου, παγωμένου γίγαντα θα γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του ηλιακού μας συστήματος και των χιλιάδων εξωπλανητικών συστημάτων που έχουν εντοπιστεί στον γαλαξία μας. Στο σύνολο αυτών, οι λεγόμενες «Υπεργαίες» , πλανήτες μεγαλύτεροι από τη Γη αλλά μικρότεροι από τον Ποσειδώνα, θα αποτελούν τον πιο συνηθισμένο τύπο. Ένας πλανήτης σαν τον Πλανήτη Εννέα θα έκανε το δικό μας σύστημα να μοιάζει περισσότερο με τα υπόλοιπα του γαλαξία.