Άραγε, γνωρίζουμε ποιος ήταν ο Dvir Karp; Πραγματικότητα και προπαγάνδα με αφορμή την 7η Οκτωβρίου

Άραγε, γνωρίζουμε ποιος ήταν ο Dvir Karp; Πραγματικότητα και προπαγάνδα με αφορμή την 7η Οκτωβρίου

Αποχωρούσα το βράδυ της Πέμπτης από τον χώρο της εκδήλωσης που η Ισραηλινή Πρεσβεία προσκάλεσε τον κόσμο για να τιμήσει την 77η επέτειο από την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ, στην έξοδο υπήρχε ένα πολύ όμορφα στολισμένο τραπέζι με ατομικές συσκευασίες που περιείχαν δύο σοκολατάκια σε σχήμα λουλουδιού. “Παρακαλούμε, δοκιμάστε τα σοκολατάκια μας”, μία κυρία στα αγγλικά παρακινούσε τους προσκεκλημένους να πάρουν.

Τι ωραία και ευγενική χειρονομία του διοργανωτή, σκέφτηκα. Αλλά ταυτόχρονα με τα με τα σοκολατάκια θέλησα να πάρω την ενημερωτική κάρτα με την φωτογραφία του παρασκευαστή του προϊόντος. Όμως κάθε άλλο παρά μπορούσα να φανταστώ, ότι δεν θα έβλεπα μία ακόμα τετριμμένη ιστορία για την σοκολατοποία, αλλά μία “ιστορία ζωής και πόνου”.

Λίγο ωστόσο νωρίτερα, στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων, μία κυρία μάς είχε κάνει να αισθανθούμε ρίγος και ιδιαίτερη συγκίνηση για την εξιστόρηση του προσωπικού βιώματός της από την 7η Οκτωβρίου. Ήταν η σύζυγος του Dvir Karp. Μία γυναίκα που με απίστευτη αξιοπρέπεια εξιστορούσε το πώς οι τρομοκράτες σκότωσαν τον άνδρα της, πώς τα παιδιά της (καθώς η ίδια έλειπε για Σαββατοκύριακο σε συγγενικό της σπίτι 100 χλμ μακριά από το κιμπούτς Re’im) ήταν μέσα σε μία ντουλάπα στοιβαγμένα, εννέα ώρες χωρίς νερό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο Dvir Karp, όπως θα διαβάσετε και στο σημείωμα που παραθέτω ήταν “ένας μάγος της σοκολάτας” και ένας από τους πρώτους εξειδικευμένους σοκολατοποιούς του Ισραήλ. Μέχρι την 7η Οκτωβρίου 2023 που τελείωσαν ΟΛΑ!!! Αυτοί οι άνθρωποι, όπως η σύζυγος του Dvir, δεν καλούνται από κανέναν “ευαίσθητο” να πει την ιστορία της για εκείνη την ημέρα. Άλλωστε, όσο σκληρό και να είναι αυτό που έγραψα παραπάνω, οι ισλαμιστές τρομοκράτες έκαναν ένα τεράστιο “δώρο” στους αντισημίτες.

Ποιος θα μπορούσε να επαναφέρει ένα δεύτερο Ολοκαύτωμα για το Έθνος αυτό, χωρίς να υπάρξει όχι μόνο κατακραυγή, αλλά αντίθετα οι δολοφόνοι αυτοί να “ηρωοποιηθούν” από Κράτη, Κυβερνήσεις, Διεθνείς Οργανώσεις, πολίτες του Κόσμου; Το “Παλαιστινιακό” άλλωστε, ήταν και είναι η καλύτερη “επικοινωνιακή μπίζνα” εδώ και μισό αιώνα περίπου. Μία “μηχανή ευαισθησίας” από την οποία πλούτισαν από τους αυτοαποκαλούμενους Παλαιστινίους ηγέτες (…ο Αραφάτ ολόκληρο προάστιο έχει στο Λονδίνο από τα χρήματα των Διεθνών Οργανισμών, για να μην πούμε για όλους τους επόμενους ηγέτες των παλαιστινιακών οργανώσεων που ζούνε μία πλουσιοπάροχη ζωή σε Κατάρ και Τουρκία) μέχρι και στελέχη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και Διεθνών Οργανισμών. Και τόσες δεκαετίες υφίσταται μία προπαγάνδα όχι μόνο σε βάρος του ισραηλινού Έθνους, αλλά και ως φαίνεται σε βάρος των κατοίκων σε Γάζα και Δυτική Όχθη. Γιατί; Γιατί δίνεται άλλοθι στην τρομοκρατία που βιώνουν οι τελευταίοι από τους ηγέτες τους, όχι μόνο τώρα, αλλά χρόνια.

Προσωπικά, δεν έχω δει κανέναν ηγέτη παλαιστινιακής οργάνωσης που να μην είναι καλοζωισμένος και ευτραφής. Και κάθε άλλο παρά το σχόλιό μου αντιβαίνει την πολιτική ορθότητα. Αντίθετα, τον λαό τους, του επιβάλλουν να ζει στην ανέχεια. Γιατί εάν ο λαός αυτός δεν ζούσε στην ανέχεια, δεν θα αναζητούσε εργασία στα κιμπούτς του “εχθρού” του, που υποτίθεται ότι κάνει τα πάντα για να τον αφανίσει (!!!!)

Γιατί άραγε “δεν πουλάνε” τα υπόλοιπα Πολιτικά Ζητήματα της Διεθνούς Διπλωματίας, όσο “πούλησε και πουλά” το Παλαιστινιακό ολόκληρες δεκαετίες; Διότι πολύ απλά, το συγκεκριμένο ζήτημα το συντηρούν συμφέροντα Κρατών και Κυβερνήσεων, και μάλιστα Κρατών που βρίσκονται μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, προκειμένου να ελαχιστοποιούν την κάθε είδους ισχύ του Κράτους του Ισραήλ. Άλλωστε, η Μ.Βρετανία πώς να “κάνει σημαία” το Κυπριακό, όταν η ίδια χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί την Τουρκία, ώστε να έχει παρουσία όχι μόνο στο Νησί, αλλά στα πράγματα της ΝΑ Μεσογείου; Άλλωστε, πώς η Γαλλία από κοινού με τη Μ.Βρετανία “να κάνουν σημαία” τις σημερινές σφαγές και τον λιμό που υφίστανται σε κράτη του Σαχέλ, όταν οι ίδιες είναι υπεύθυνες λχ για το Σουδάν, τη Ρουάντα κτλ κτλ; Άλλωστε, πώς η Ρωσία και η Κίνα “να κάνουν σημαία” την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε όλες αυτές τις προαναφερθείσες περιοχές της Αφρικής, όταν αφενός οι λαοί τους ζούνε σε ανελευθερία αφετέρου ιδίως το ρωσικό Κράτος μέσω του διεθνούς ποινικού αδικήματος του μισθοφορισμού έχει στρατιωτική παρουσία σε αυτές τις χώρες;

… και ας μην ξεχνάμε και κάτι. Ιδίως οι ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως τα Κράτη που αυτήν την στιγμή οι Κυβερνήσεις τους εμφανίζονται “υπερευαίσθητες” στην “μπίζνα Παλαιστινιακό” ήταν οι στυγνότεροι αποικιοκράτες στην Παγκόσμια Ιστορία, ήταν αυτοί που αιματοκύλισαν τον αραβικό Κόσμο και την Αφρική και πολύ απλά εδώ και δύο χρόνια επιβραβεύουν με τις αποφάσεις τους το δεύτερο εβραϊκό Ολοκαύτωμα που συντελέστηκε την 7η Οκτωβρίου 2023, γιατί φοβούνται τους Άραβες, φοβούνται τους ισλαμιστές που έχουν στο εσωτερικό τους (… άλλωστε, δεν γράφω κάτι άγνωστο). Και αυτοί οι Ευρωπαίοι ηγέτες γίνονται “μικροί χιτλερίσκοι”, όταν την ίδια στιγμή τα Κράτη τους έχουν ιστορικές Κοινότητες Ισραηλιτών στο εσωτερικό τους. Συναινούν όχι μόνο στη διαπόμπευση ενός Κράτους, αλλά συναινούν σε “Νύχτες των κρυστάλλων” που συμβαίνουν εδώ και τρία χρόνια στα δικά τους περιβάλλοντα.

Κι εμείς εδώ στην Ελλάδα; Η Ελλάδα που ποτέ δεν ήταν αποικιοκρατική δύναμη; Η Ελλάδα που όπως και το Ισραήλ έχει μία Διασπορά που διέβη ανάλογο Ρουβίκωνα με αυτόν των Εβραίων, πώς είναι δυνατόν, να έχουμε “επιλεκτική ευαισθησία” σε βάρος μάλιστα των ιστορικών Εβραϊκών Κοινοτήτων της Πατρίδας μας; Πώς είναι δυνατόν, να βλέπουμε συγκεντρώσεις έξω από την Ισραηλινή Πρεσβεία, και ποτέ συγκέντρωση έξω από την Τουρκική για το εθνικό μας Ζήτημα;

Άλλωστε, “όσο υπάρχουν Εφιάλτες, οι Μήδοι θα διαβαίνουν”, μία έκφραση που την είχα διαβάσει πρόσφατα και ειδικά ως προς τα θέματα που οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε τα εθνικά ζητήματα, πηγαίνει γάντι. Ας μην ξεχνούμε την Ιστορία μας. Κι επίσης, ποιοι εμφανίζονται ως “υπερευαίσθητοι” της “παλαιστινιακής μπίζνας”; Τα κόμματα που έχουν την ιδεολογία κάτι ενδιάμεσο σε σοβιετισμό και αριστερά, το κόμμα που έκανε “μπίζνα τον Αραφατισμό” και φυσικά οι θιασώτες του χιτλερισμού. Πώς οι εκπρόσωποι τους να συγκεντρωθούν έξω από την Τουρκική Πρεσβεία για το Κυπριακό; Το “Αιγαίο δεν ανήκει στα ψάρια του”, σύμφωνα με τους θιασώτες του κόμματος του Αραφατισμού, για να μην πούμε για τα δυο άκρα που συμπλέκονται αρμονικά σύμφωνα με την Πολιτική Φιλοσοφία και πολλώ δε μάλλον, όταν ο σοβιετισμός/μπολσεβικισμός με τον εθνικοσοσιαλισμό είχαν πρότυπο τον Μουσταφά Κεμάλ .

Ούσα Ελληνίδα, οι ευαισθησίες μου εξαντλούνται στα εθνικά μας ζητήματα, το Κυπριακό, το Βορειοηπειρωτικό, την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, την μη ταυτοποίηση από μέρους της Ελληνικής Πολιτείας των εθνικών μειονοτήτων μας σε Ουκρανία και Ρωσία (…που οι Έλληνες αυτοί δεινοπάθησαν και από τους Ρώσους και από τους Ουκρανούς και τα δεινά δεκαετιών έγιναν εμφανέστατα αυτά τα 3 χρόνια του πολέμου), τη μη διεκδίκηση από μέρους της Ελληνικής Πολιτείας για παγκόσμια αναγνώριση της γενοκτονίας Ποντίων και Μικρασιατών από το κεμαλικό και τουρκικό Κράτος. Εάν ως Ελληνίδα δεν βάλω πρώτα και κύρια τα ζητήματα που απασχολούν το Έθνος μου, το ίδιο το Γένος μου, τότε…η οποιαδήποτε άλλη “ευαισθησία” προφανώς έχει άλλα κίνητρα, ερείσματα και στόχους.

*Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Θεσμοθετημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), Συνεργάτιδα του CanadianHellenicCongress