Οι πρώτες σκιές με Μπίμπι
«Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου εκμυστηρεύεται κατ’ ιδίαν σε συνεργάτες του ότι αισθάνεται απογοητευμένος από τις πολιτικές του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη Μέση Ανατολή», έγραφε την περασμένη Δευτέρα η διαδικτυακή εφημερίδα Times of Israel. Το ρεπορτάζ είδε το φως της δημοσιότητας μία εβδομάδα προτού ο Αμερικανός ηγέτης ξεκινήσει τριήμερη περιοδεία σε αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής (Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Εμιράτα), χωρίς το πρόγραμμά του να περιλαμβάνει το Ισραήλ.
Σε πρώτη ματιά, δυσκολεύεται κανείς να το πιστέψει. Ο Τραμπ δεν ήταν εκείνος που μετακίνησε την αμερικανική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ, αναγνώρισε την ισραηλινή κατοχή στο Γκολάν και πίεσε για την αναγνώριση του Ισραήλ από αραβικά κράτη με τις «Συμφωνίες του Αβραάμ»;
Βέβαια, ενόψει της ορκωμοσίας για τη δεύτερη θητεία του, έστειλε τον Στιβ Γουίτκοφ να απαιτήσει, εν είδει τελεσιγράφου, από τον Νετανιάχου εκεχειρία στη Γάζα, πράγμα που έγινε, με αποτέλεσμα να σιγήσουν τα όπλα για έξι εβδομάδες. Φρόντισε όμως να τον ανταμείψει πολύ γρήγορα με το εξωφρενικό σχέδιό του περί μετατροπής της Γάζας σε «Ριβιέρα», με εξοστρακισμό των Παλαιστινίων κατοίκων της σε τρίτες χώρες, κάτι που θα αποτελούσε την πρώτη εκτεταμένη εθνοκάθαρση του 21ου αιώνα.
Βόμβες και πείνα
Με το Ισραήλ να έχει διακόψει τη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας από τις 2 Μαρτίου και να έχει επανέλθει στους πολύνεκρους βομβαρδισμούς από τις 18 του ίδιου μήνα, η Γάζα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα πρόθυρα του αφανισμού. Η UNICEF και ο ΟΗΕ κραυγάζουν ότι έχει εκτοξευθεί ο αριθμός των παιδιών, ακόμη και των βρεφών που υποφέρουν και πεθαίνουν από πείνα.
Την περασμένη Κυριακή, η κυβέρνηση Νετανιάχου ενέκρινε το σχέδιο «Αρματα του Γεδεών» για κατοχή διαρκείας ολόκληρης της Γάζας, προκαλώντας διεθνή κατακραυγή. Ο Εμανουέλ Μακρόν προανήγγειλε αναγνώριση κράτους της Παλαιστίνης από τη Γαλλία και η κυβέρνηση της Ολλανδίας έθεσε ζήτημα επανεξέτασης της εταιρικής σχέσης Ε.Ε. – Ισραήλ, πράγματα που μέχρι χθες μόνο η Ισπανία και η Ιρλανδία πρότειναν. Αλλά ο Τραμπ δεν αντέδρασε καθόλου, δίνοντας την άδεια στον Νετανιάχου να κάνει ό,τι θέλει.
Φαίνεται όμως ότι, παρ’ όλα αυτά, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει λόγους να δυσφορεί. Σημείο καμπής αποτέλεσε η συνάντηση της 7ης Απριλίου με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, απ’ όπου ο Νετανιάχου έφυγε με άδεια χέρια και βαρύ κεφάλι. Παρότι είχε φροντίσει να μηδενίσει τους δασμούς στα αμερικανικά προϊόντα, όχι μόνο δεν έπεισε τον Τραμπ να άρει τους δικούς του, πολύ μεγαλύτερους δασμούς (17%) που μόλις είχε επιβάλει, αλλά τον άκουσε να λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος με τα 4 δισ. δολάρια της αμερικανικής βοήθειας που εισπράττει κάθε χρόνο η χώρα του.
Η εκεχειρία με τους Χούθι – Ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα των απογοητεύσεων ήρθε για τον Νετανιάχου την περασμένη Τρίτη, όταν ο Τραμπ ανακοίνωσε εκεχειρία ανάμεσα στις ΗΠΑ και στους φιλοϊρανούς Χούθι που ελέγχουν μεγάλο μέρος της Υεμένης.
Μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ο οικοδεσπότης του επαίνεσε σε υπερθετικό βαθμό τον Ταγίπ Ερντογάν, τη στιγμή που Ισραήλ και Τουρκία βρίσκονται σε αντιπαράθεση που απειλεί να μετατραπεί σε ένοπλη σύγκρουση, στη Συρία. «Εχω εξαιρετικές σχέσεις με έναν άνθρωπο που λέγεται Ερντογάν. Είναι πολύ σκληρός τύπος. Πολύ έξυπνος», είπε ο Αμερικανός πρόεδρος. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στη διάρκεια μεγάλης γιορτής του Ραμαζανίου, ο Τούρκος ηγέτης είχε ζητήσει από τον Θεό «να καταδικάσει το Ισραήλ στην αθλιότητα».
Βασικός στόχος της επίσκεψης Νετανιάχου ήταν να πάρει το πράσινο φως για στρατιωτικά πλήγματα εναντίον του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης, πράγμα που εισηγούνταν και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Μάικ Γουόλτς. Ωστόσο ο Τραμπ κεραυνοβόλησε τον Νετανιάχου ανακοινώνοντας δημοσίως ότι επίκεινται άμεσες συνομιλίες ΗΠΑ – Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, διώχνοντας το ήδη παγωμένο χαμόγελο από το πρόσωπο του επισκέπτη του.
Τις επόμενες ημέρες ο Γουόλτς αντικαταστάθηκε (όχι μόνο λόγω του Signalgate, αλλά και λόγω του Ιρανικού, όπως λέγεται και γράφεται) και πραγματοποιήθηκαν τρεις γύροι διαπραγματεύσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης, με την προοπτική συμφωνίας να διαγράφεται ισχυρή.
Ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα των απογοητεύσεων ήρθε για τον Νετανιάχου την περασμένη Τρίτη, όταν ο Τραμπ ανακοίνωσε εκεχειρία ανάμεσα στις ΗΠΑ και στους φιλοϊρανούς Χούθι που ελέγχουν μεγάλο μέρος της Υεμένης. Γρήγορα έγινε σαφές ότι η δέσμευση των Χούθι αφορά μόνο τις ΗΠΑ και όχι το Ισραήλ.
Το σχέδιο για τη Γάζα – Στο Ριάντ οι ηγέτες των κρατών του Κόλπου αναμένεται να θέσουν στον πρόεδρο των ΗΠΑ το θέμα της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και το αραβικό σχέδιο για την ανοικοδόμηση της παλαιστινιακής Λωρίδας,το οποίο υποστηρίζει και η Ε.Ε.
Μόλις δύο ημέρες νωρίτερα, βαλλιστικός πύραυλος των Χούθι είχε τρυπήσει την αντιπυραυλική ασπίδα του Ισραήλ, πλήττοντας το διεθνές αεροδρόμιο «Μπεν Γκουριόν». Με άλλα λόγια οι Αμερικανοί έκλεισαν, με τη βοήθεια και του Ιράν, συμφωνία με τους Χούθι που προστατεύει τα δικά τους συμφέροντα, αλλά όχι και εκείνα του πιο σταθερού συμμάχου τους στην περιοχή.
Η περιοδεία
Σε αυτό το φόντο, η περιοδεία του Τραμπ στη Μέση Ανατολή, που ξεκινά σήμερα, αναμένεται με ενδιαφέρον. Στο Ριάντ ο Αμερικανός πρόεδρος πρόκειται να συμμετάσχει σε σύνοδο κορυφής με τους ηγέτες των αραβικών κρατών του Κόλπου, οι οποίοι θα του θέσουν με ένταση το θέμα της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και το αραβικό σχέδιο για την ανοικοδόμηση της παλαιστινιακής Λωρίδας, το οποίο υποστηρίζουν και οι Ευρωπαίοι.
Για την ώρα τίποτα δεν δείχνει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος, απορροφημένος όπως είναι με τον πόλεμο στην Ουκρανία, τον εμπορικό πόλεμο με όλο τον υπόλοιπο κόσμο και τον πόλεμο κατά των μεταναστών στο εσωτερικό της χώρας του, προβληματίζεται ιδιαίτερα για το Παλαιστινιακό. Αλλά με τον Τραμπ ποτέ δεν είναι κανείς σίγουρος.
_______________________________________________________________________________
Κεντρική φωτογραφία: Τόσο κοντά, τόσο μακριά. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ήλπιζε ότι η δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο θα ήταν άκρως υποστηρικτική προς τις επιδιώξεις του. Μόλις λίγους μήνες μετά, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός φέρεται να «εκμυστηρεύεται κατ’ ιδίαν σε συνεργάτες του ότι αισθάνεται απογοητευμένος από τις πολιτικές του Αμερικανού προέδρου στη Μέση Ανατολή». [Eric Lee / The New York Times]
Content Original Link:
" target="_blank">
