«Εγινε αυτό για το οποίο οι ειδικοί προειδοποιούσαν από καιρό»
Αγανακτισμένοι περίοικοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Το περασμένο Σάββατο, στον δρόμο 408 που συνδέει τη γερμανική πόλη Χάρεν με το κέντρο υποδοχής προσφύγων Τερ Απελ της Ολλανδίας, την «ολλανδική Μόρια», όπως χαρακτηρίστηκε παλαιότερα από τον γερμανικό Τύπο, πολίτες με φωσφορίζοντα γιλέκα και δυνατούς φακούς έλεγχαν τα διερχόμενα αυτοκίνητα για να εμποδίσουν την είσοδο παράτυπων μεταναστών από τη Γερμανία.
Οι λαϊκιστικές ακροδεξιές δυνάμεις υπό τον Χερτ Βίλντερς χαιρέτισαν την πρωτοβουλία. Αλλά ο υπηρεσιακός υπουργός Μετανάστευσης Ντέιβιντ βαν Ντελ ζήτησε από τους πολίτες να σταματήσουν. «Η απογοήτευση είναι κατανοητή» είπε, «η είσοδος αιτούντων άσυλο πρέπει να μειωθεί, ωστόσο μην παίρνετε τον νόμο στα χέρια σας». Αλλά γιατί υπηρεσιακός υπουργός; Διότι η Ολλανδία βρίσκεται σε πορεία πρόωρων εκλογών, επειδή οι εταίροι του Βίλντερς στην κυβέρνηση συνασπισμού δεν υπέκυψαν σε τελεσίγραφο αυστηροποίησης της νομοθεσίας ασύλου, και έτσι αυτός απέσυρε το κόμμα του διαλύοντας την κυβέρνηση.
Η επιστροφή των ελέγχων στα σύνορα
Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιότερα οι έλεγχοι στα γερμανο-ολλανδικά σύνορα γίνονται από πραγματικούς αστυνομικούς 24 ώρες το 24ωρο, εδώ και πολλούς μήνες. Εξω από την πόλη Μπόλχολτς, στο σημείο επαφής των κοινών συνόρων, ο αυτοκινητόδρομος A 76 έχει κλείσει και τα οχήματα εκτρέπονται υποχρεωτικά σε έναν μικρό δρόμο, όπου γίνονται έλεγχοι από τη γερμανική ομοσπονδιακή αστυνομία. Η θέα και μόνο θυμίζει παλαιές εποχές, όπου η αναμονή για να περάσει κάποιος από τη μια χώρα στην άλλη διαρκούσε περισσότερο από την ίδια τη διαδρομή. Πολλοί ζουν στην Ολλανδία και εργάζονται στη Γερμανία και τις ώρες αιχμής εύκολα το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι. «Οι αστυνομικοί δέχονται προσβολές, αλλά είναι περιορισμένες» λέει ο Αντρέας Ρόσκοπφ, πρόεδρος του Συνδικάτου Ομοσπονδιακών Αστυνομικών, σε συζήτηση με «Το Βήμα» και ξένους ανταποκριτές. «Κορυφαία προτεραιότητα είναι να επηρεαστεί όσο το δυνατόν λιγότερο η μετακίνηση εργαζομένων, αλλά και η μεταφορά εμπορευμάτων. Που σημαίνει ότι δεν εφαρμόζουμε αυστηρούς ελέγχους σε όλους ανεξαιρέτως, αλλά μεμονωμένους ανάλογα με το όχημα και τους επιβάτες».
Από τις 7 Μαΐου, την επομένη της ανάληψης της εξουσίας από την κυβέρνηση του Φρίντριχ Μερτς, εντατικοποιήθηκαν ακόμη περισσότερο οι μεθοριακοί έλεγχοι και ξεκίνησαν οι απωθήσεις όλων εκείνων των παράτυπων προσφύγων που επιχειρούσαν να μπουν στη Γερμανία από τις γειτονικές χώρες. Επρόκειτο για ρητή προεκλογική δέσμευση του ίδιου του καγκελάριου με το βλέμμα στραμμένο στην ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) που έγινε αξιωματική αντιπολίτευση στηριζόμενη στην αντιμεταναστευτική ρητορική. Ο νέος καγκελάριος κήρυξε μάλιστα «εθνική κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» για να θέσει εκτός λειτουργίας τον Κανονισμό του Δουβλίνου που ρυθμίζει ποιο κράτος-μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση μιας αίτησης ασύλου.
Δικαστική «τορπίλη» στις απωθήσεις
Να όμως που υπολόγισε χωρίς τον… ξενοδόχο. Τη Δικαιοσύνη. Πριν από λίγες ημέρες το Διοικητικό Δικαστήριο του Βερολίνου απεφάνθη ότι η απώθηση τριών Σομαλών στην Πολωνία μετά από έλεγχο στον σιδηροδρομικό σταθμό της Φρανκφούρτης ήταν παράνομη, διότι «όσοι υποβάλλουν αίτηση ασύλου κατά τη διάρκεια συνοριακών ελέγχων σε γερμανικό έδαφος δεν μπορούν να απορριφθούν χωρίς να ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία του Δουβλίνου για τον προσδιορισμό του κράτους-μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησής τους». Ηταν κεραυνός εν αιθρία; Οχι, βέβαια. «Εγινε αυτό που οι ειδικοί είχαν προειδοποιήσει από καιρό» λέει στο «Βήμα» ο Ντάνιελ Τιμ, καθηγητής Δημοσίου, Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντίας και συνδιευθυντής του Ερευνητικού Κέντρου για το Δίκαιο Αλλοδαπών και Ασύλου.
«Η κυβέρνηση υπέστη μια συντριπτική ήττα και δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποιο άλλο γερμανικό δικαστήριο, στο οποίο ίσως προσφύγει, θα έχει διαφορετική άποψη». Ενώπιον του Δικαστηρίου του Βερολίνου ούτε η κυβέρνηση, αλλά ούτε και η ομοσπονδιακή αστυνομία μπόρεσαν να αιτιολογήσουν επαρκώς ποιες ήταν αυτές οι έκτακτες συνθήκες για να παρακαμφθεί ευρωπαϊκό δίκαιο. Το επιχείρημα που προβάλλουν είναι ότι πρόκειται για μεμονωμένη απόφαση κι ότι θα δικαιωθούν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για το οποίο ο γερμανός καθηγητής αμφιβάλλει. «Προσωπικά, μου είναι δύσκολο να καταλάβω πώς ο Μερτς δεν προετοίμασε μία από τις μεγάλες προεκλογικές του υποσχέσεις και βρίσκεται τώρα με την πλάτη στον τοίχο» απορεί. «Τι εντύπωση αφήνει στους ψηφοφόρους του που τους υποσχέθηκε στροφή στην πολιτική ασύλου;».
Η ασάφεια δικαίου έχει προκαλέσει νευρικότητα στους ομοσπονδιακούς αστυνομικούς. Γιατί δεν ξέρουν αν πρέπει να εφαρμόσουν τη δικαστική απόφαση ή το εθνικό δίκαιο και να υπακούσουν στην εντολή του πολιτικού προϊσταμένου τους για απωθήσεις όσων κάνουν αίτηση για άσυλο στα σύνορα, παρανομώντας κατά βάση. «Για μας, ως συνδικαλιστική οργάνωση της αστυνομίας, η κατάσταση είναι ξεκάθαρη» μας λέει ο Αντρέας Ρόσκοπφ.«Σε κάθε νέα απόφαση που θα πηγαίνει προς την ίδια κατεύθυνση, θα συμβουλεύουμε τους συναδέλφους μας να διαμαρτύρονται επίσημα και να μη συμμορφώνονται, για να απαλλαγούν από τυχόν ευθύνες, διότι κάθε αστυνομικός είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του».
Επικίνδυνα ελλείμματα στο σύστημα ασύλου
Σε όλα αυτά προστίθεται ο φόρτος εργασίας. Από το 2015 ουσιαστικά η γερμανική αστυνομία ζει υπό συνθήκες εκτάκτου ανάγκης. Οι αστυνομικοί μπορεί να δουλέψουν και τέσσερις εβδομάδες χωρίς διακοπή και η έκθεση σε κινδύνους από τα κυκλώματα των διακινητών συνεχώς μεγαλώνει. «Διαπιστώνουμε ότι οι μετανάστες διασχίζουν τα σύνορα χρησιμοποιώντας μικρούς δρόμους, χωράφια ή λιβάδια. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε σύγχρονο εξοπλισμό, τεχνολογία drones. Ζητήσαμε να μιλήσουμε με τον υπουργό Εσωτερικών αλλά δεν ανταποκρίθηκε».
Ο καθηγητής Ντάνιελ Τιμ θεωρεί γενικότερα ότι το σύστημα ασύλου είναι δυσλειτουργικό, άρα δύσκολα εφαρμόσιμο. Η Γαλλία το παραβιάζει συνεχώς και δεν εφαρμόζει σχετικές αποφάσεις των δικαστηρίων, η Ιταλία δεν δέχεται από καιρό επιστροφή πρoσφύγων, όπως και η Ελλάδα, επικαλούμενες φόρτο ως χώρες με εξωτερικά σύνορα. Μπορεί κάποια στιγμή να φτάσουμε λοιπόν σε εικόνες αυτόκλητων πολιτών σε ρόλο αστυνομικού, όπως στην Ολλανδία, να ελέγχουν τα σύνορα; «Θέλει προσοχή, γιατί τα ελλείμματα στο σύστημα ασύλου θα γίνουν αέρας στα πανιά εκείνων που όχι μόνο θέλουν να το καταργήσουν, αλλά και να καταστρέψουν το κράτος δικαίου.Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού βλέπουμε ότι κάτι τέτοιο αποτελεί πραγματικό κίνδυνο».
Content Original Link:
" target="_blank">
