Ένας τελικός ωδή στο τένις

Έχουν περάσει κάτι λιγότερο από 48 ώρες και ακόμα συζητάμε αυτό που είδαμε την περασμένη Κυριακή στο Philippe Chatrier. Μπορεί για μερικούς να ειναι υπερβολικό το να μιλάμε ακόμα γι’ αυτόν τον τελικό, ωστόσο θεωρώ ότι οι περισσότεροι είχαμε την ανάγκη να δούμε μια τέτοια αναμέτρηση. 

Όταν έχεις συνηθίσει τόσα χρόνια να παρακολουθείς μεγάλους τελικούς (στην εποχή των Big-3) τέτοιου είδους αναμετρήσεις σου λείπουν πολύ. Επομένως αυτή η (ίσως) υπερβολή να είναι κάπου λογική. 

Δεν ήταν αγώνας τένις, ήταν μια παράσταση…

Ο τελικός μεταξύ του Γιάνικ Σίνερ και του Κάρλος Αλκαράθ ξεπέρασε το ίδιο το άθλημα. Δεν ήταν απλά ένας αγώνας τένις, ήταν μια παράσταση. Δύο “ηθοποιοί”, δύο εκπληκτικές ερμηνείες καθήλωσαν τους 15.000 τυχερούς στο Philippe Chatrier, αλλά και τους υπόλοιπους 5,5εκ (μέσο όρο) τηλεθεατές (έφτασαν μέχρι και 9,3εκ.) που απόλαυσαν αυτήν την παράσταση. 

Είχε αγωνία, στα όρια του θρίλερ, δράμα, περιπέτεια, χαμόγελα, κλάματα, αλλά και μια χαρά που