Ρόμπερτ Κούμπιτσα: Η τραγική ιστορία και η καρμική δικαίωση ενός σύγχρονου θρύλου του μότορσπορ
Ο Πολωνός -ήδη ανερχόμενος αστέρας της Formula 1 και ήδη νικητής- τραυματίστηκε πολύ σοβαρά σε ένα φρικιαστικό ατύχημα στο Ράλι Ρόντε ντι Αντόρα του 2011, στην Ιταλία, όπου συμμετείχε με στόχο την οδηγική του εξέλιξη, όταν σε κλάσματα του δευτερολέπτου έχασε τον έλεγχο του Skoda Fabia που οδηγούσε, προσέκρουσε στη μπαριέρα και αυτή διαπέρασε το δάπεδο και βγήκε από την πίσω πλευρά του αυτοκινήτου.
Όπως ο ίδιος ο Κούμπιτσα αποκάλυψε, τη στιγμή που η μπαριέρα τρύπησε το δάπεδο και τον χτύπησε σε όλη τη δεξιά πλευρά του σώματός του, υπέστη 42 κατάγματα και έχασε τα τρία τέταρτα του αίματός του. Επίσης, κινδύνευσε πολύ σοβαρά με ακρωτηριασμό του δεξιού του χεριού.
Η ομάδα άμεσης επέμβασης χρειάστηκε περισσότερο από μία ώρα για να τον βγάλει από το αυτοκίνητο. Ο Πολωνός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση 12 ωρών – κατά την οποία οι γιατροί κατάφεραν να τον κρατήσουν στη ζωή.
Τα επόμενα χρόνια θα υποβάλλονταν σε συνολικά 17 χειρουργεία για τα τραύματά του, όμως η ζημιά που είχαν υποστεί τα νεύρα του δεξιού του χεριού ήταν αρκετά εκτεταμένη. Η φυσιολογική λειτουργία του χεριού του δεν θα επανερχόταν ποτέ.
Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση στο podcast Gurulandia, ο πρώην οδηγός της Formula 1 αποκάλυψε τις λεπτομέρειες εκείνης της ημέρας, του τρομακτικού ατυχήματος που του άλλαξε τη ζωή.
“Ήμουν στη Βαλένθια για τις δοκιμές [της Formula 1] πριν από τη σεζόν, όταν μου πρότειναν να οδηγήσω σε έναν αγώνα ράλι”, αποκάλυψε. “Αρχικά είπα ναι, αλλά μετά τηλεφώνησα για να ακυρώσω. Όμως μου απάντησαν ότι η Pirelli είχε ήδη στείλει τα ελαστικά και ο δρόμος είχε ήδη κλείσει για τις δοκιμές”.
Ο ίδιος πίστευε πως η εμπειρία από το ράλι θα τον βοηθούσε να βελτιωθεί ως οδηγός της F1: “Ήμουν σίγουρος ότι αν κατάφερνα να προσαρμοστώ σε εκείνο το στυλ οδήγησης, θα έβγαινα κερδισμένος”, ανέφερε.
“Αν μπεις στη βροχή με ελαστικά σλικς, το συναίσθημα που σου δίνουν τα ράλι δεν συγκρίνεται. Στη Formula 1, μόλις αρχίσει να βρέχει βγάζουν κατευθείαν κόκκινη σημαία. Στο Ράλι Μόντε Κάρλο όμως, αν είσαι στην ΅Ειδική με στεγνά ελαστικά και αρχίσει να χιονίζει, πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος σου και να τερματίσεις”.
Έτσι ο Ρόμπερτ ανέβηκε τη ράμπα της αφετηρίας του Ράλι Ρόντε ντι Αντόρα. “Ειλικρινά, δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα από εκείνη τη μέρα γιατί ήμουν για πολύ καιρό σε κώμα”, είπε για την ημέρα του ατυχήματος.
“Μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο με μόλις 1,5 λίτρο αίμα, ενώ το ανθρώπινο σώμα έχει έξι με επτά. Η δεξιά πλευρά μου ήταν διαλυμένη. Είχα 42 κατάγματα – από το δάχτυλο του ποδιού μέχρι τον αγκώνα ήμουν σπασμένος.
Η μάχη του για να επανέλθει ήταν σωματικά και ψυχολογικά εξουθενωτική: “Για έξι ή επτά μήνες δεν ένιωθα τίποτα και δεν μπορούσα να κινήσω τίποτα. Προσπαθούσα να κουνήσω το δάχτυλό μου και δεν μπορούσα.
Όταν τελικά τα κατάφερα, η χαρά που ένιωσα δεν περιγράφεται – μόνο όποιος το έχει ζήσει μπορεί να καταλάβει. Την ημέρα που το κατάφερα, ένιωσα μια παράλογη ευτυχία”, πρόσθεσε ο Πολωνός.
Μέχρι τη μέρα του ατυχήματος, ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα ήταν ένα ανερχόμενο άστρο της Formula 1. Είχε ήδη κερδίσει την πρώτη του νίκη, με τη BMW Sauber, και στο ξεκίνημα του 2011 προετοιμαζόταν για τη σεζόν του 2011 με τη Lotus (πρώην Renault F1).
Αυτή, όπως είπε ο ίδιος, ήταν η τελευταία του σεζόν με τη γαλλική ομάδα, πριν μεταγραφεί στη Scuderia Ferrari δίπλα στον Φερνάντο Αλόνσο το 2012. Όμως, πριν καν ξεκινήσει τη σεζόν του 2011, όλα είχαν τελειώσει.
Ο Πολωνός δεν θα επέστρεφε στους αγώνες παρά μόνο δύο χρόνια μετά – αρχικά στα ράλι. Το 2019 κατάφερε να εξασφαλίσει την επιστροφή του στη F1, με τη Williams, όμως τότε η απόδοση του μονοθεσίου του Γκροβ ήταν πολύ υποδεέστερη από την αξία του.
“Η Ferrari είναι αυτό για το οποίο μετανιώνω περισσότερο”, είπε σε συνέντευξή του στην ιταλική έκδοση της ιστοσελίδας Motorsport. “Θα έπρεπε να είχα πάει στο Μαρανέλο το 2012, αλλά και πολύ νωρίτερα, αλλά αυτό δεν το ξέρουν πολλοί.
Είναι η πληγή μετά το ατύχημα που ανοίγει πιο εύκολα. Στον κόσμο που ζούμε σήμερα, είναι πιο εύκολο να αφήνεις τα πράγματα να περνούν απαρατήρητα, αλλά λόγω του ατυχήματος πέρασα από το ένα άκρο στο άλλο.
Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσο διαφορετικός ήμουν πριν το 2011. Όσα έζησα δεν επηρέασαν μόνο την αγωνιστική πλευρά, αλλά και την προσωπική μου ζωή. Ήταν ένα γερό χτύπημα, που κράτησε για πολλά χρόνια. Δεν θυμάμαι καν πώς οδηγούσα παλιά. Δεν πειράζει – έτσι είναι η ζωή και έτσι πήγε”.
Αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή, στον τερματισμό των φετινών 24 Ωρών του ΛεΜάν, ήταν μια ασύλληπτα καρμική στιγμή. Μια συγκλονιστική εξιλέωση. Ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα κέρδισε έναν αγώνα εφάμιλλο της δόξας του Μονακό GP. Με μια Ferrari 499P.
“Είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνον” είπε ο Φερνάντο Αλόνσο. Ο άνθρωπος με τον οποίο ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα θα μοιραζόταν το γκαράζ της Ferrari. “Είχαμε μιλήσει πολλές φορές για το πόσο ξεχωριστός είναι αυτός ο αγώνας και του αξίζει ό,τι βιώνει.
Ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα είναι ένας θρύλος του σπορ μας, και ακόμα περισσότερο μετά τη νίκη του στο ΛεΜάν. Όλοι ξέρουν πόσο υπέφερε μετά το ατύχημά του και από όσα επακολούθησαν. Αυτή ήταν μια πολύ χαρμόσυνη ημέρα για το μότορσπορ και είμαι πολύ περήφανος για εκείνον”.
Content Original Link:
" target="_blank">
