ΠΑΣΟΚ για βία στα πανεπιστήμια: «Αντί σχεδίου, τσαλαβουτήματα αυταρχικού και αναποτελεσματικού βερμπαλισμού»

Για «τσαλαβουτήματα αυταρχικού και αναποτελεσματικού βερμπαλισμού» αντί σχεδίου για την αντιμετώπιση του προβλήματος της βίας στα πανεπιστήμια, κατηγορεί την κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής δια του υπευθύνου Κ.Τ.Ε. Παιδείας του κόμματος, Στέφανου Παραστατίδη, και του Γραμματέα Τομέα Παιδείας, Σωκράτη Κάτσικα.

Ειδικότερα σε ανακοίνωση τους αναφέρουν ότι «οι πολυαναμενόμενες ανακοινώσεις της Υπουργού Παιδείας στη Σύνοδο Πρυτάνεων για τη βία στα Πανεπιστήμια αποδεικνύουν πως ούτε υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει συγκροτημένο σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος».

Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν ότι:

«Αντί η κυβέρνηση να απολογηθεί για το γεγονός ότι επί 6 χρόνια δεν επέβλεψε, δεν συντόνισε και δεν ζήτησε από τις πανεπιστημιακές αρχές της χώρας να μάθει εάν πράγματι έχουν εκπονήσει κάποιο σχέδιο ασφάλειας και πως αυτό θα προσαρμοστεί στο επιχειρησιακό σχεδιασμό της ελληνικής αστυνομίας, η οποία αν και γνωρίζει το πρόβλημα δεν έχει οποιοδήποτε σχέδιο προληπτικής αστυνόμευσης για την αποτροπή περιστατικών βίας στους πανεπιστημιακούς χώρους.

Αντί για συνεργασία και σχεδιασμό, μετάθεση ευθυνών.

Αντί για στήριξη και συντονισμό, η κυβέρνηση θυμάται ξαφνικά το «αυτοδιοίκητο» που η ίδια συντονισμένα και εμμονικά επιδιώκει να καταργήσει.

Αντί να παραδεχθεί τη λανθασμένη στρατηγική στην πολιτική της για τα Πανεπιστήμια αναγνωρίζοντας έστω σιωπηρά τα δομικά της προβλήματα, η κυβέρνηση επιλέγει την οδό των αποσπασματικών παρεμβάσεων για επικοινωνιακούς λόγους, διαιωνίζοντας τις αιτίες που προκαλούν τα προβλήματα».

Σημειώνουν πως το πρόβλημα της βίας στα Πανεπιστήμια είναι δομικό και ότι «συνδέεται άρρηκτα με το πρυτανοκεντρικό μοντέλο διοίκησης των Πανεπιστημίων που καθιέρωσε ο νόμος Κεραμέως, το οποίο αποκλίνει σημαντικά από το κυρίαρχο μοντέλο διοίκησης των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων». Επιπλέον αναφέρουν ότι συνδέεται άρρηκτα «με τον χαμηλότατο βαθμό αυτοδιοίκησης που έχει το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, συγκρινόμενο με το κυρίαρχο ευρωπαϊκό κεκτημένο». Τονίζουν ότι η αυτοδιοίκησή του «πρέπει πάντα να νοείται και να συνοδεύεται απαρέγκλιτα από την απαίτηση για πλήρη λογοδοσία στον χρηματοδότη του δημόσιου Πανεπιστημίου, τον ελληνικό λαό». Ακόμη σημειώνουν ότι η δυνατότητα υλοποίησης των