Κική Δημουλά: Πτήσεις μαγείας

Η ποίηση πλουτίζει τη γλώσσα. Πρώτα την εξαρθρώνει και μετά την αναδιαρθρώνει. Υπονομεύει τις δομές της για να τις ανασυντάξει πτητικότερες, πιο κατάλληλες ν’ αποδώσουν τις απογειώσεις της φαντασίας. Μια τέτοια διαδικασία επιτελείται στο τελευταίο βιβλίο της Κικής Δημουλά «Χαίρε ποτέ». Το βίωμα του προσωπικού πένθους για την απώλεια του συντρόφου της ποιητή Άθου Δημουλά γίνεται η σκαπάνη, για να εξορυχθεί το άπεφθο (σ.σ. καθαρό, ανόθευτο, χωρίς προσμείξεις) μέταλλο της ποίησης. Η γλώσσα πειραματίζεται, πάντα μ’ απροσδόκητη επιτυχία, πάνω στον εαυτό της, ανακαλύπτει συνεχώς καινούργιους καθρέφτες, που τα είδωλά τους είναι κάθε φορά λαμπρότερα.