Διονύσης Τεμπονέρας: Για να μείνει ζωντανή η μεγάλη υπόθεση
Θα παραμείνουμε απλά μέλη του κόμματος αποδεικνύοντας εμπράκτως, ότι είμαστε συνεπείς στα λόγια με έργα. Παρακινούμε και όσους διετέλεσαν σε θέσεις ευθύνης, να παραμερίσουν για να αφήσουν «το νέο» να γεννηθεί. Το ακηδεμόνευτο κίνημα των Τεμπών δείχνει ήδη το δρόμο.
Είμαι εδώ ενώπιον του ανώτατου οργάνου του κόμματος, για να αναλάβω την ευθύνη:
Αναλαμβάνω την ευθύνη γιατί τον Ιούνιο του 2023 μετά τη διπλή εκλογική ήττα και την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, δεν σας πείσαμε να κάνουμε πρώτα ένα συνέδριο αυτοκριτικής και προοπτικής και να ακολουθήσει η προεδρική εκλογή, με αποτέλεσμα να προκύψει η «στιγμή Κασσελάκη». Αναλαμβάνω την ευθύνη και για εκείνους που στήριξαν την γελοιοποίηση του χώρου μέχρι την τελευταία στιγμή, γιατί εκείνοι δεν πρόκειται να το κάνουν. Αναλαμβάνω την ευθύνη γιατί δεν αντέδρασα για όλες εκείνες τις προηγούμενες παθογένειες που οδήγησαν στο «σύμπτωμα Κασσελάκη» γιατί ακόμα και σήμερα κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα χωρίς ντροπή.
Αναλαμβάνω την ευθύνη γιατί τον Φεβρουάριο του 2024, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμα στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σε θέση ισχύος, δεν σας πείσαμε να προτάξουμε την ανάγκη συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων με όρους προγραμματικής ενότητας, για να αποφύγουμε την σημερινή πολιτική ανισορροπία και μια νέα, ενδεχόμενη, αυταρχική νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση της Δεξιάς, που διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Αναλαμβάνω σήμερα την ευθύνη γιατί δεν σας πείσαμε να κάνουμε ένα συνέδριο που να κοιτά «έξω και μπροστά» και όχι «μέσα και πίσω». Να κάνουμε ένα συνέδριο που να είναι μέρος της λύσης και όχι, μέρος του προβλήματος.
Αναλαμβάνω την ευθύνη σημαίνει παραιτούμαι εφεξής από κάθε διεκδίκηση θέσης ευθύνης στο κόμμα, ως ελάχιστη ένδειξη συνέπειας με τον αξιακό μου κώδικα. Αυτή είναι η μόνη στάση που μου επιβάλλει η συνείδησή μου.
Όμως, παραμένω δεσμευμένος από τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς. Παραμένω δεσμευμένος από το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, από την «ηθική μια άλλης Αριστεράς», όπως μαζί την διαμορφώσαμε ιδίως, κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα(2015-2019).
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη να απαντήσουμε στην Υπόθεση (της Αριστεράς), δίνοντας μια μεγάλη υπόσχεση:
Θα συνεχίζουμε να δίνουμε τις μάχες με όρους σύνθεσης και υπέρβασης των αντιθέσεων του χτες, με σκοπό την ενότητα των αριστερών και των προοδευτικών δυνάμεων.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για να δώσουμε δημοκρατική διέξοδο και οξυγόνο στον ελληνικό λαό.
Άλλη λύση δεν υπάρχει.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
για να έχει νόημα το συνέδριό μας σήμερα οφείλουμε να απαντήσουμε σε 4 βασικά ερωτήματα:
Ερώτημα πρώτο: Ποιοι είμαστε;
Ας επαναβεβαιώσουμε την ταυτότητά μας. Είμαστε αριστεροί, προοδευτικοί και δημοκράτες πολίτες που παρακινούνται από τις μεγάλες αξίες και αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας. Η ηθική μας δεν πρέπει να μας επιτρέπει αμφισημίες, θολό πολιτικό στίγμα, τυχοδιωκτισμούς, γραφειοκρατικές περιχαρακώσεις και ιδιοτέλειες. Νιώθουμε τυχεροί και περήφανοι που, με όλα τα λάθη και τις αδυναμίες μας, σταθήκαμε μαζί με το λαό, στην σωστή πλευρά της ιστορίας, όταν έπρεπε.
Ερώτημα δεύτερο: Ποιους εκφράζουμε;
Δεν είμαστε «με όλους». Δεν είμαστε … «και με το κεφάλαιο και με την εργασία», όπως μας έλεγαν ορισμένοι. Δεν είμαστε με ένα αόριστο και τελικά νεοφιλελεύθερο «πολιτικό κέντρο», όπως και αν αυτό προσδιορίζεται. Είμαστε με τους «μη προνομιούχους» τους από κάτω, με τους εργαζόμενους αλλά και με τους μικρομεσαίους, με την διανόηση, την νεολαία, τους αποκλεισμένους και αφανείς, αλλά και όλους όσους θέλουν προκοπή και ευημερία στον τόπο και στην πατρίδα τους.
Ερώτημα τρίτο: Για ποιο σκοπό παλεύουμε;
Είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε τη γη να «κοκκινίζει» από ζωή. Παλεύουμε για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για μια κοινωνία δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Δεν θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι διαχειριστές του συστήματος. Είμαστε αριστεροί - ριζοσπάστες, ονειρευόμαστε να αλλάξουμε τον κόσμο σε σοσιαλιστική κατεύθυνση και όχι να εμφανιστούμε σαν εξωραϊστές της μιζέριας και της λιτότητας.
Ερώτημα τέταρτο: Πως θα πετύχουμε τον παραπάνω στόχο;
Δύο χρόνια τώρα αρθρογραφούμε για την ανάγκη προγραμματικού διαλόγου των αριστερών και προοδευτικών κομμάτων με στόχο την εναλλακτική διακυβέρνηση, με στόχο να μετατρέψουμε την εν δυνάμει κοινωνική, σε πολιτική πλειοψηφία. Πρωτοστατήσαμε με αρθρογραφία, με εκδηλώσεις, με δημόσιες παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες που δίνουν λύση. Το ίδιο θα συνεχίσουμε να κάνουμε και εφεξής. Με όρους προγραμματικής ενότητας φιλοδοξούμε να διαμορφώσουμε μια νέα πολιτική πλειοψηφία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
στη ζωή μας με τον πιο σκληρό τρόπο μάθαμε ότι η Αριστερά δεν παράγει «περσόνες», «τιμωρούς» και «ήρωες». Παράγει κοινωνικά υποδείγματα, καθημερινούς ανθρώπους που οραματίζονται ένα καλύτερο κόσμο και λειτουργούν με ανιδιοτέλεια για το μεγάλο «Σκοπό».
Έχουμε επανειλημμένα αποδείξει, ότι θέσεις και ρόλοι δεν μας αφορούν. Για αυτό και δεν μας εκφράζει το από-ιδεολογικοποιημένο ανακάτεμα κάθε εσωκομματικής γραφειοκρατίας. Κάποιοι - πολιτικά ανόητοι- νοιάζονται περισσότερο για την δική τους επόμενη μέρα, ακόμα και όταν έξω θα συνεχίσει να είναι νύχτα και βαθύ σκοτάδι.
Εμείς θα επιμένουμε να μιλάμε και να πράττουμε για τα μεγάλα και τα σπουδαία:
Για να σταματήσει παντού ο πόλεμος και για να ελευθερωθεί η Παλαιστίνη (συμβολή στη συγκρότηση αντιπολεμικού-φιλειρηνικού κινήματος).
Για να σταματήσουν επιτέλους τόσοι λίγοι, να ζουν εις βάρος των πολλών μέσα από ένα σύστημα διεθνούς και εγχώριας ολιγαρχίας (πρωτοβουλίες για την ανακατανομή και αναδιανομή του πλούτου).
Για να σταματήσει ο θεσμικός κατήφορος της κυβέρνησης της Δεξιάς και η διάλυση του κράτους δικαίου(αποκατάσταση λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών).
Για να αποκτήσει η χώρα μας «θέση και ρόλο» και να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα(παραγωγικός προσαντολισμός), όχι ως δεδομένος σύμμαχος, αλλά σαν μια χώρα που διεκδικεί την εθνική της ανεξαρτησία και ακεραιότητα και υπερασπίζεται τα δίκαια της πατρίδας, ακόμα και κόντρα στον διεθνή παράγοντα.(εθνική ανεξαρτησία).
Για να αλλάξει αξιακά η κοινωνία και να πείσουμε τους πολίτες ότι η συμμετοχή, η δράση και η κίνηση πηγαίνει πάντα μπροστά την Ιστορία και κάνει καλύτερη τη ζωή των ανθρώπων(επαναφορά της εμπιστοσύνη στον ηθικό κώδικα της Αριστεράς).
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
θα παραμείνουμε απλά μέλη του κόμματος αποδεικνύοντας εμπράκτως, ότι είμαστε συνεπείς στα λόγια με έργα. Παρακινούμε και όσους διετέλεσαν σε θέσεις ευθύνης, να παραμερίσουν για να αφήσουν «το νέο» να γεννηθεί.
Το ακηδεμόνευτο κίνημα των Τεμπών δείχνει ήδη το δρόμο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
«εμείς μερτικό στη ζωή μας, δεν ζητήσαμε ποτέ» (Γιάννης Ρίτσος - Σκοπευτήριο Καισαριανής).
Ούτε και τώρα υποχωρούμε από τις αρχές και τις αξίες μας.
Μόνο ένα ζητούμε:
Να κρατήσουμε ζωντανή την μεγάλη αυτή «Υπόθεση» με ενότητα και πολιτική ενσυναίσθηση.
Να μην πάνε χαμένοι οι κόποι και οι θυσίες τόσων χρόνων.
Να ανοίξουμε ένα νέο ιστορικό κύκλο που με την γνώση και την εμπειρία της προηγούμενης περιόδου θα δώσουμε ελπίδα και προοπτική, για μια άλλη κοινωνία δημοκρατίας και δικαιοσύνης.
Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ -Το κείμενο αποτελεί την ομιλία του στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ
Content Original Link:
" target="_blank">
