Ουκρανία: Τα πραγματικά καλοκαιρινά σχέδια του Πούτιν πάνω σε… δύο τροχούς
Η Ρωσία εξαπέλυσε πρόσφατα μια επίθεση κοντά στο Ποκρόφσκ, στην ανατολική Ουκρανία, με ένα σμήνος από περισσότερες από 90 μοτοσικλέτες. Η επίθεση απέτυχε, με αποτέλεσμα βαριές απώλειες, αλλά η Ρωσία αναμένεται να συνεχίσει να πειραματίζεται με αυτοσχεδιασμούς με δίτροχα και τετράτροχα οχήματα.
Δεν πρόκειται για το… Mad Max, με μια θορυβώδη αγέλη μοτοσικλετιστών που ορμάει προς τον ορίζοντα. Αντίθετα, είναι ένα ευρύ μέτωπο με διάσπαρτα σμήνη τριών, πέντε, επτά αναβατών, φορτωμένων με οπλισμό, που προσπαθούν να πλαγιοκοπήσουν τον εχθρό, να κινηθούν σε ανώμαλο έδαφος ή να αποκτήσουν πρόσβαση σε χωριά.
Παρά τις υποσχέσεις αυτής της εβδομάδας για 72ωρη εκεχειρία από τις 8 Μαΐου, κανείς στην ουκρανική στρατιωτική ηγεσία δεν βασίζεται στο ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα επιδιώξει πραγματικά να τερματίσει τον πόλεμο σύντομα, εκτιμά σε ανάλυσή του ο Κίριλ Ντανιλτσένκο, αρθρογράφος της εφημερίδας Κομερσάντ και του Λίβι Μπέρεγ, ουκρανικής ιστοσελίδας ανάλυσης που το όνομά της σημαίνει «Αριστερή Οχθη».
Αντίθετα, καθώς πλησιάζει η πυκνή βλάστηση του καλοκαιριού, τα ρωσικά στρατεύματα αναζητούν απεγνωσμένα το κλειδί για να παραβιάσουν την ουκρανική άμυνα. Βασίζονται σε χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αυτοκινούμενο πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς, ζώνες εξόντωσης γεμάτες με πυρομαχικά διασποράς, ναρκοθέτηση, επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών και συμβατικά πυρά πυροβολικού – και κάθε στοιχείο έχει ως στόχο να σκοτώσει όσο γίνεται περισσότερους.
Οι ουκρανικές δυνάμεις, ιδιαίτερα οι σκληραγωγημένοι στη μάχη πολεμιστές της 14ης Ταξιαρχίας της Εθνοφρουράς — γνωστής ως «Τσερβόνα Καλίνα» — απέκρουσαν με επιτυχία μια μεγάλη μηχανοκίνητη επίθεση των ρωσικών δυνάμεων στο μέτωπο του Ποκρόφσκ.
Ο εχθρός διέθεσε σημαντικούς πόρους στην επίθεση — αυτή τη φορά, κυρίως τεθωρακισμένα οχήματα μάχης και μοτοσικλέτες, καθώς και σχεδόν δύο πλήρεις λόχους πεζικού. Οι μοτοσικλέτες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή την επιχείρηση προέρχονταν από διάφορες χώρες — εισήχθησαν από την Κίνα, κατασχέθηκαν από την Ουκρανία και από όλη τη Ρωσία. Υπάρχει η επικρατούσα πεποίθηση ότι αυτό αντανακλά τις ελλείψεις εξοπλισμού της Μόσχας.
Αλλά αυτή δεν είναι η πλήρης εικόνα. Τους τελευταίους μήνες, δεν υπήρξαν συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας με τεθωρακισμένα. Οι καθημερινές απώλειες παραμένουν σχετικά σταθερές: Εως και 12 άρματα μάχης και όχι περισσότερα από 20 οχήματα μάχης πεζικού την ημέρα. Αυτοί είναι σημαντικοί αριθμοί — που υπερβαίνουν κατά πολύ την τρέχουσα ικανότητα της Ρωσίας να αποκαθιστά ή να κατασκευάζει νέα οχήματα. Ωστόσο, αυτό δεν περιορίζει ακόμη την ικανότητά της να διεξάγει μηχανοκίνητες επιθέσεις.
Μαθήματα από το Στάλινγκραντ
Είναι ένα μάθημα στρατηγικής που χρονολογείται από τη Μάχη του Στάλινγκραντ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Στις μάχες στους δρόμους, δεν είναι η εκπαίδευση ή το κίνητρο του πεζικού που αποφασίζει το αποτέλεσμα – είναι η μάζα, το ανθρώπινο δυναμικό και η ταχύτητα ανάπτυξης των εφέδρων.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι η Ρωσία συσσωρεύει εξοπλισμό, σχηματίζοντας ομάδες ταχείας αντίδρασης που αποτελούνται από έμπειρους πιλότους ντρόουν και πληρώματα αναγνώρισης – και τώρα, προετοιμάζει μονάδες μοτοσικλετών.
Προετοιμάζονται για την καλοκαιρινή εκστρατεία, όταν το φύλλωμα των δέντρων θα προσφέρει κάλυψη, επιτρέποντάς τους να αποκρύψουν συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και να ενισχύσουν τη δυνατότητα επιβίωσης των μονάδων αεράμυνάς τους στην πρώτη γραμμή.
Οι μοτοσικλετιστές έχουν πάρει τη δική τους θέση. Και ο ρόλος τους ποικίλλει: υλικοτεχνική υποστήριξη, γρήγορες διαβάσεις επικίνδυνων ζωνών ή ακόμα και ως τακτική αποπροσανατολισμού για να τραβήξουν την προσοχή και τα πυρά των ουκρανικών ντρόουν, αγοράζοντας χρόνο για τη δύναμη εφόδου στα τανκς.
Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται μόνο για ελλείψεις εξοπλισμού. Ενα μόνο τεθωρακισμένο ΤΟΜΑ συνήθως μεταφέρει 10-15 στρατιώτες. Εάν χτυπηθεί από ένα αντιαρματικό ντρόουν, ολόκληρη αυτή η μονάδα εξουδετερώνεται – κάποιοι σκοτώνονται, άλλοι τραυματίζονται. Υπάρχουν οδηγοί που έχουν επιβιώσει από πέντε ή έξι επιθέσεις με ντρόουν απλώς και μόνο επειδή η κεφαλή δεν πυροδοτήθηκε ή η διαμορφωμένη γόμωση αστόχησε. Αλλά η επίθεση, για αυτούς, σίγουρα τελειώνει εκεί.
Για να στοχεύσουν τον ίδιο αριθμό στρατιωτών σε μοτοσικλέτες θα χρειάζονταν έξι ξεχωριστά ντρόουν. Στην πραγματικότητα, χρειάζονται ακόμη περισσότερα – δεδομένων των επιπτώσεων του ηλεκτρονικού πολέμου, του καιρού και του ανθρώπινου λάθους. Τα ντρόουν δεν εγγυώνται επιτυχημένη επίθεση.
Ο χρόνος στο στόχαστρο ποικίλλει. Η μέση ταχύτητα των τεθωρακισμένων οχημάτων σε ανώμαλο έδαφος, όπου τα ναρκοπέδια αποτελούν συνεχή απειλή και νέες νάρκες μπορούν να αναπτυχθούν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, σπάνια υπερβαίνει τα 30-35 χλμ./ώρα. Οι μοτοσικλέτες, αντιθέτως, είναι πιο γρήγορες. Και όσο οι χειριστές των ντρόουν σπεύδουν να ανταποκριθούν ή να εντοπίσουν διάσπαρτους αναβάτες, υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας να επιταχύνουν μέσα από επικίνδυνες ζώνες.
Για τον εχθρό, είναι πολύ πιο πλεονεκτικό να πολεμά σε κατοικημένες περιοχές ή να διεισδύει σε γραμμές χαρακωμάτων και οχυρωμένες θέσεις. Σε τέτοια περιβάλλοντα, τα ντρόουν είναι λιγότερο αποτελεσματικά στην ανάπτυξη πυρομαχικών, είναι πιο δύσκολο να διακρίνει κανείς τον φίλο από τον εχθρό και υπάρχει μειωμένος κίνδυνος επιθέσεων πυροβολικού.
Δήθεν συνομιλίες για κατάπαυση πυρός
Αυτές οι θέσεις παρέχουν επίσης ευκαιρίες για παραβίαση της ουκρανικής άμυνας και άμεση στόχευση πιλότων ντρόουν. Σε πολλούς τομείς, οι πιλότοι ντρόουν πρώτης γραμμής βρίσκονται πλέον σε ζώνες άμεσης επαφής – ή ακριβώς πίσω από το μέτωπο σε τακτικές ζώνες – εκτοξεύοντας ντρόουν από καταφύγια για να ελαχιστοποιήσουν τον χρόνο στόχευσης και να χτυπήσουν βαθύτερα σε εχθρικούς σχηματισμούς καθώς φτάνουν στις γραμμές επίθεσης.
Η αντιμετώπιση μοτοσικλετών μπορεί να φαίνεται απλή, αλλά δεν είναι. Απαιτεί τη συνεργασία πολλαπλών εργαλείων: Πυρομαχικά διασποράς, νάρκες ντρόουν και βαρέα όπλα πεζικού.
Η προστασία των Ουκρανών χειριστών ντρόουν σε χαρακώματα με εναέρια κάλυψη και δίχτυα – διασφαλίζοντας ότι τα περισσότερα από τα οχυρά παραμένουν υπόγεια, εκτός από τις κεραίες. Οι δοκιμασμένες μέθοδοι εξακολουθούν να λειτουργούν – συρματοπλέγματα με υποστήριξη από πασσάλους, λάκκους και χαρακώματα.
Αλλά θα υπάρχουν όρια: Σε ορισμένα μέρη δεν θα υπάρχουν αρκετά πυρομαχικά, σε άλλα, αρκετό προσωπικό ή καθόλου πρόσβαση σε βαρύ εξοπλισμό. Υπάρχουν μονάδες που έχουν αναπτυχθεί πρόσφατα και δεν έχουν έμπειρους μηχανικούς ή σκαπανείς.
Ετσι, τα αποτελέσματα θα ποικίλλουν. Η επίθεση των μοτοσικλετιστών δεν θα αποκρουστεί προς κάθε κατεύθυνση, και το πιο σημαντικό: Προετοιμάζονται για την καλοκαιρινή επίθεση.
Ολες αυτές οι συζητήσεις για κατάπαυση του πυρός θα παραμείνουν απλώς συζητήσεις, εκτιμά ο Κίριλ Ντανιλτσένκο, τονίζοντας πως μια εκεχειρία δεν μπορεί να συμβιβάζεται με την αποστολή 100 μοτοσικλετιστών στον θάνατό τους ή τη θυσία ενός τάγματος σε τέσσερις ώρες μάχης σε ένα έδαφος που είναι απίστευτα δύσκολο για επιθετική δράση.
Μόλις στεγνώσει η λάσπη και οι Ρώσοι νιώσουν έτοιμοι, θα χτυπήσουν, με στόχο να μετατοπίσουν την πρώτη γραμμή σε μια φάση που βασίζεται περισσότερο στους ελιγμούς.
Προς το παρόν, λοιπόν, η Ρωσία βιάζεται. Η οικονομική πίεση αυξάνεται: Η αμυντική βιομηχανία εξαντλεί το ανθρώπινο δυναμικό, οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου πέφτουν και οι Ρώσοι συνειδητοποιούν ότι η Ευρώπη αρχίζει να φτιάχνει τη δική της βιομηχανία. Η Μόσχα συνειδητοποιεί επίσης πλέον ότι δεν έχει καταφέρει να καταστρέψει τα εργοστάσια και τις ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας, καταλήγει ο Ουκρανός αρθρογράφος.
Πηγή: Livy Bereg
Content Original Link:
" target="_blank">
