Η επιστροφή του Brexiter, Ν. Φάρατζ - Πώς ανατρέπει τον πολιτικό χάρτη της Βρετανίας
ΛΟΝΔΙΝΟ – Aνταπόκριση
Λίγο μετά τις έξι το ξημέρωμα, ησυχία τυλιγμένη σε προσμονή διακόπτεται από τον ήχο ελαστικών που σταματούν. Μια πομπή από μαύρα SUV σταθμεύει έξω από το στάδιο DCBL στο Γουίντες, στην καρδιά του Τσεσάιρ. Από ένα από αυτά, με το βάρος της στιγμιαίας προσδοκίας, κατεβαίνει ο Νάιτζελ Φάρατζ.
Το στάδιο, άγρυπνο, είχε μετατραπεί σε σκηνή δημοκρατικού δράματος – σε πεδίο μάχης ψήφων – για την περιφέρεια Ράνκορν και Χέλσμπι. Εκεί όπου πριν από μόλις δέκα μήνες οι Εργατικοί είχαν σφραγίσει την έδρα τους σε ένα φρούριο πολιτικής πίστης, η νύχτα της Πέμπτης προς Παρασκευή θα έκρινε αν τα θεμέλια εκείνου του θριάμβου θα άντεχαν ή θα έτριζαν υπό το βάρος της αλλαγής.
Μέσα, οι εκπρόσωποι των κομμάτων κινούνταν σαν σκιές γύρω από τα τραπέζια της καταμέτρησης. Η πρώτη καταμέτρηση ολοκληρώθηκε: υπεροχή του Reform με μόλις τέσσερις ψήφους.
Πριν ακόμη το ρολόι δείξει τέσσερις, η απόφαση για πλήρη επανακαταμέτρηση είχε ληφθεί. Και όταν ο χρόνος πέρασε – δυόμισι ώρες αργότερα, καθώς το πρώτο φως της ημέρας γλιστρούσε από τις χαραμάδες του σταδίου – η ζυγαριά είχε πλέον κρίνει: με διαφορά μόλις έξι ψήφων, η νίκη ανήκε στο Reform. Ηταν μια αυγή αλλαγής. Ή μια υπενθύμιση ότι η δημοκρατία, όπως και η ζωή, κρέμεται συχνά από την πιο λεπτή κλωστή.
Το εθνολαϊκιστικό κόμμα Reform UK του «κυρίου Μπρέξιτ» Φάρατζ σημείωσε μια νίκη-ορόσημο και μια ιστορική άνοδο στις εκλογές της Πέμπτης.
Ο Νάιτζελ Φάρατζ με τη Σάρα Πότσιν, η οποία κέρδισε την περιφέρεια-κάστρο των Εργατικών Ράνκορν και Χέλσμπι της Βορειοδυτικής Αγγλίας και έγινε η πρώτη γυναίκα βουλευτής του Reform UK
Σε μια ημέρα που καταγράφηκαν οι υψηλότερες θερμοκρασίες για Πρωτομαγιά στην ιστορία της Βρετανίας – 29,3 βαθμοί Κελσίου στο Λονδίνο – τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών στην Αγγλία καθόρισαν 1.641 έδρες σε 23 Δημοτικά Συμβούλια, έξι δημαρχιακές αλλά και μία κοινοβουλευτική έδρα στην εμβόλιμη εκλογική διαδικασία που πραγματοποιήθηκε στην περιφέρεια Ράνκορν και Χέλσμπι της Βορειοδυτικής Αγγλίας, όπου το Reform UK κατάφερε να εκλέξει την πρώτη του γυναίκα βουλευτή στο βρετανικό Κοινοβούλιο.
Η Σάρα Πότσιν έγινε η πέμπτη βουλευτής του κόμματος, κερδίζοντας μία από τις πιο «ασφαλείς» έδρες για τους Εργατικούς των οποίων ο υποψήφιος ήρθε δεύτερος (12.645 έναντι 12.639 ψήφων).
Ως τεράστια νίκη του Reform UK χαρακτηρίζεται και η επικράτηση στο ευρύτερο Λίνκολνσαϊρ, όπου η ντέιμ Αντρέα Τζένκινς κέρδισε την πρώτη δημαρχιακή νίκη του κόμματος του Φάρατζ.
Μιλώντας στο «Βήμα», ο λόρδος σερ Ρόμπερτ Χέιγουορντ, μέλος της Βουλής των Λόρδων και πρώην βουλευτής του Συντηρητικού Κόμματος, εξηγεί ότι «όσοι πήγαν να ψηφίσουν, το έκαναν σε μεγαλύτερους αριθμούς από ποτέ για τα μικρότερα κόμματα. Ο λόγος είναι ότι τον περασμένο Ιούλιο απέπεμψαν τους Συντηρητικούς μετά από 14 χρόνια επειδή δεν τους άρεσαν. Ομως τώρα δεν τους αρέσει ούτε η κυβέρνηση. Ετσι, έχουμε μια ψήφο τόσο κατά των Συντηρητικών όσο και κατά των Εργατικών – κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ στη χώρα. Οι πολίτες στις τοπικές εκλογές ψηφίζουν με βάση εθνικά ζητήματα και οι εκλογές της 1ης Μαΐου αποτέλεσαν έκφραση δυσαρέσκειας προς τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά δεν πρέπει να εξαχθεί από αυτές κάποιο συμπέρασμα για τις γενικές εκλογές».
«Δεν υπάρχει σαφές αφήγημα για το τι εκπροσωπεί η κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ (φωτογραφία). Αυτό που θυμούνται οι ψηφοφόροι είναι οι περικοπές στους συνταξιούχους και στα άτομα με αναπηρία»
Ο σερ Τζον Κέρτις, καθηγητής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Στραθκλάιντ, λέει στο «Βήμα» ότι «η κυβέρνηση, αν και διαθέτει μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή, δεν έχει πραγματικά αγκαλιαστεί από το εκλογικό σώμα. Και φυσικά αντιμετωπίζει δύο μεγάλες προκλήσεις: την αναζήτηση οικονομικής ανάπτυξης, που μέχρι στιγμής δεν έχει έρθει, και την κατάσταση του συστήματος υγείας. Δεν υπάρχει σαφές αφήγημα για το τι εκπροσωπεί η κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ. Αυτό που θυμούνται οι ψηφοφόροι για την κυβέρνησή του είναι οι περικοπές στους συνταξιούχους και στα άτομα με αναπηρία. Οι Τόρις (Συντηρητικοί) απλώς δεν έχουν αποκαταστήσει τη φήμη τους. Ετσι ανέβηκε ο Φάρατζ, ένας ιδιαίτερα χαρισματικός πολιτικός που είναι πολύ καλός στο να εκφράζει τις ανησυχίες των ανθρώπων και απευθύνεται σε όσους είναι υπέρ του Brexit, κοινωνικά συντηρητικούς και μεγαλύτερης ηλικίας, τους λεγόμενους «ξεχασμένους» ψηφοφόρους, ανθρώπους με περιορισμένα εκπαιδευτικά προσόντα που ανησυχούν για τη μετανάστευση και έχουν εθνικιστική ή κυριαρχική κοσμοθεωρία».
«Δεν καθορίζει πλέον η κοινωνική τάξη την ψήφο»
«Υπάρχουν και μακροπρόθεσμα ζητήματα, όπως ότι η κοινωνική τάξη πλέον δεν καθορίζει την εκλογική επιλογή όπως γινόταν ιστορικά, ενώ παράγοντες όπως η ηλικία και η εκπαίδευση παίζουν μεγαλύτερο ρόλο» προσθέτει ο σερ Τζον.
«H ψήφος υπέρ των Εργατικών μειώθηκε πιο γρήγορα και σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιαδήποτε προηγούμενη κυβέρνηση. Αρα, το πρόβλημα του Εργατικού Κόμματος είναι ότι ουσιαστικά υποσχέθηκε στον κόσμο βελτίωση και δεν την έχει υλοποιήσει. Αλλά αν μέχρι το 2029 η οικονομία αναπτύσσεται και έχουν μειωθεί οι λίστες αναμονής στο σύστημα υγείας, το κόμμα μπορεί να επανεκλεγεί».
O ίδιος εξηγεί τον μεγαλύτερο «πονοκέφαλο» που προκύπτει από αυτές τις εκλογές για την νέα πρόεδρο των Συντηρητικών, Κέμι Μπάντενοκ: «Προφανώς ανέλαβε την ηγεσία με την προσδοκία να αναστρέψει την πορεία του κόμματος μέσα σε τρία χρόνια. Αλλά η πολιτική έχει προχωρήσει, δεδομένου ότι τώρα μοιάζει να έχουμε πεντακομματικό σύστημα και ούτε οι Συντηρητικοί ούτε οι Εργατικοί μπορούν πλέον να θεωρούν δεδομένο ότι δεν υπάρχουν αντίπαλοι στα αριστερά ή στα δεξιά τους. Ετσι, το πρόβλημα για την Μπάντενοκ είναι ότι το Reform παίρνει ψήφους σε μεγάλο βαθμό από τους Συντηρητικούς και πρέπει να πείσει το κόμμα της ότι μπορεί να τις ξανακερδίσει».
Στο ίδιο πνεύμα, ο Τιμ Μπέιλ, καθηγητής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, λέει στο «Βήμα» ότι «οι Τόρις φοβούνται το Reform, το οποίο τα πήγε πολύ καλά σε αυτές τις εκλογές κυρίως εις βάρος τους».
Ο Εντ Χότζσον, αναπληρωτής διευθυντής Δημοσκοπήσεων και Ανάλυσης στην εταιρεία επικοινωνίας More In Common, εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» ότι οι τοπικές εκλογές έδειξαν «τη βαθιά απογοήτευση που νιώθουν πλέον οι Βρετανοί απέναντι στα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα» και ότι οι Εργατικοί «αντιμετωπίζουν πλέον απειλές από προοδευτικούς ψηφοφόρους που στρέφονται προς τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες και τους Πράσινους».
Content Original Link:
" target="_blank">
