Η Γάζα σκιάζει το διεθνές προφίλ του Ισραήλ
Η παρατεταμένη επιχείρηση στη Γάζα και η ανθρωπιστική της διάσταση, σε συνδυασμό με την απουσία ενός ορατού πλάνου για την κατάληξη των συγκρούσεων, ασκούν έντονες πιέσεις στο διεθνές προφίλ του Ισραήλ, γεγονός που απασχολεί τη δημόσια συζήτηση και στο εσωτερικό του.
Ακόμη και βετεράνοι διοικητές των ισραηλινών σωμάτων ασφαλείας προειδοποιούν πλέον ότι ο πόλεμος στη Γάζα βλάπτει το παγκόσμιο brand της χώρας και ζητούν άμεσες ενέργειες για τον τερματισμό της σύγκρουσης, τονίζοντας την ανάγκη για την εκπόνηση μιας μακροπρόθεσμης λύσης στην περιοχή.
«Αυτό που συμβαίνει εκεί τους τελευταίους μήνες είναι η χειρότερη καταστροφή των αξιών του Ισραήλ που έχουμε δει ποτέ. Αυτή η διάβρωση των αξιών δεν αφορά μόνο τους Ισραηλινούς, αλλά και τους Εβραίους παγκοσμίως. Οι εικόνες που προέρχονται από τη Γάζα έχουν δώσει στον κόσμο ένα λόγο να μισεί τους Ισραηλινούς και τους Εβραίους. Μας παρουσιάζουν τώρα ως δήμιους παιδιών και καταπιεστές πληθυσμών. Είτε είναι αλήθεια είτε όχι, ανεξάρτητα από το πόσο κατασκευασμένο είναι, αυτή είναι τώρα η αντίληψη παγκοσμίως. Κι εμείς θα πληρώσουμε για τη Γάζα. Τα παιδιά μας θα πληρώσουν γι’ αυτό, τα εγγόνια μας θα πληρώσουν γι’ αυτό και ο Νετανιάχου δεν το καταλαβαίνει», έλεγε μιλώντας στα ισραηλινά media ο πρώην αξιωματούχος της Μοσάντ, Ράμι Ιγκρα, εκφράζοντας την ανησυχία ότι οι συνεχιζόμενες εικόνες που αναδύονται από τη Γάζα θα πλήξουν τη φήμη του Ισραήλ για γενιές.
Ακτιβιστές
Ο Ράμι Ιγκρα επικαλέστηκε, μάλιστα, ως ενδεικτικό παράδειγμα το περιστατικό που εκτυλίχθηκε πρόσφατα σε νησί μιας φιλικής προς το Ισραήλ χώρας όπως η Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη Σύρο, όταν συγκεντρωμένοι ακτιβιστές εμπόδισαν την πρόσδεση κρουαζιερόπλοιου που μετέφερε Ισραηλινούς τουρίστες. Ο ίδιος σημείωσε ότι η Χαμάς έχει πρωταρχικό στόχο –όχι μια εκεχειρία αλλά– το τέλος του πολέμου, διαφορετικά δεν θα σταματήσει να μάχεται: «Εδώ έχουμε μια μάλλον ασυνήθιστη κατάσταση. Ενώ το Ισραήλ συζητάει μια παύση στις μάχες για να διευκολύνει την απελευθέρωση των ομήρων, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου δηλώνει επανειλημμένως ότι θα επιστρέψει στις μάχες αμέσως ύστερα από αυτήν την παύση».
Βετεράνοι διοικητές των ισραηλινών σωμάτων ασφαλείας ζητούν άμεσες ενέργειες για τον τερματισμό της σύγκρουσης, τονίζοντας την ανάγκη για εκπόνηση μακροπρόθεσμης λύσης.
Οι αμφισβητίες της στρατηγικής Νετανιάχου που εκφράζονται στο εσωτερικό του Ισραήλ δεν παραγνωρίζουν ότι η Χαμάς είναι μια εξτρεμιστική οργάνωση η οποία θα πρέπει να εξαλειφθεί. Ωστόσο, δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους γύρω από τον ρεαλισμό της ισραηλινής επιχείρησης, στον βαθμό που στοχεύει να εξοντώσει μέχρι και το τελευταίο μέλος της οργάνωσης, χωρίς συγχρόνως να προβάλλει κάποιο είδος εναλλακτικής λύσης στη Γάζα, η οποία, σύμφωνα με το ίδιο σκεπτικό, θα καταπολεμούσε την ιδεολογία που τροφοδοτεί τη Χαμάς. Η οπτική αυτή έρχεται όμως σε σύγκρουση με την επικρατούσα στην ισραηλινή κυβέρνηση άποψη ότι ο μόνος τρόπος να διαλυθεί ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός είναι η βία και η καταστολή.
Ορισμένοι αναλυτές έχουν κατά καιρούς επισημάνει ότι το πλήγμα που δέχεται το Ισραήλ στην εικόνα του βρισκόταν ανάμεσα στους στόχους της Χαμάς όταν σχεδίασε και υλοποίησε τις θηριωδίες της 7ης Οκτωβρίου 2023. Η επίσημη στάση των δυτικών χωρών παραμένει σε γενικές γραμμές υποστηρικτική προς το Ισραήλ, όμως η κοινή γνώμη ιδίως αντιδρά αυξανόμενα, πόσο μάλλον στις προοδευτικές της πτέρυγες. Ο μουσουλμανικός κόσμος είναι ασφαλώς πολέμιος των ισραηλινών επιχειρήσεων, παρά τις προσεκτικές κινήσεις ορισμένων αραβικών κυβερνήσεων οι οποίες έχουν «παγώσει», αλλά δεν έχουν αποκλείσει τη μελλοντική εξομάλυνση στις διμερείς σχέσεις τους με τη χώρα, μέσα από τη διαδικασία των Συμφωνιών του Αβραάμ – με προϋπόθεση, βεβαίως, τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα. Στο μεταξύ, ο ΟΗΕ και διεθνείς ΜΚΟ ασκούν συστηματικά πιέσεις εις βάρος της κυβέρνησης Νετανιάχου. Η χρήση όρων εις βάρος της για «γενοκτονία» και «απαρτχάιντ» στη Γάζα είναι πιο δημοφιλής από ποτέ.
Το Ισραήλ από την πλευρά του έχει επανειλημμένως επικαλεστεί το δικαίωμα της αυτοάμυνας κατά της τρομοκρατίας, χαρακτηρίζοντας την 7η Οκτωβρίου ως τη χειρότερη σφαγή του πληθυσμού του μετά το Ολοκαύτωμα. Η χώρα περιβάλλεται από παράγοντες –βλ. Ιράν, Χεζμπολάχ, Χαμάς– οι οποίοι αρνούνται ακόμη και σήμερα το δικαίωμα να υπάρχει, ζητώντας ανοιχτά την καταστροφή του. Το Ισραήλ εξακολουθεί να καταγγέλλει ότι η Χαμάς χρησιμοποιεί πολιτικές υποδομές –νοσοκομεία, σχολεία κ.λπ.– και άμαχο πληθυσμό ως ανθρώπινη ασπίδα για να εξαπολύει επιθέσεις και να σχεδιάζει παραστρατιωτικές επιχειρήσεις, αυξάνοντας έτσι τις παράπλευρες απώλειες κατά τη διάρκεια της ισραηλινής εκστρατείας. Στο μεταξύ, η ισραηλινή κυβέρνηση κάνει λόγο για προπαγανδιστικό πόλεμο ο οποίος διεξάγεται εις βάρος της χώρας, μέσα από παραποιημένες εικόνες, μη επαληθευμένους ισχυρισμούς και απλοϊκές αφηγήσεις οι οποίες ενίοτε κυκλοφορούν πριν καν εμφανιστούν τα γεγονότα. Ολα αυτά, στην εποχή της ψηφιακής δικτύωσης, κατά την οποία πολύ συχνά χρήστες των social media αρέσκονται να επιβραβεύουν την οργή και το συναίσθημα χωρίς να υπεισέρχονται σε περαιτέρω ανάλυση. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η ισοπέδωση υποδομών, η επισιτιστική κρίση και οι απώλειες άμαχου πληθυσμού είναι γεγονότα τα οποία επίσης καταγράφονται ως αποτέλεσμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα.
Κριτική και πιέσεις
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, μια άλλη διάσταση της κριτικής προς την ισραηλινή κυβέρνηση είναι ότι δεν έχει επιδιώξει –όποτε το έχει κάνει, δεν το έχει προβάλει– όσο θα έπρεπε την ήπια ισχύ παράλληλα με τη στρατιωτική δράση, μέσα από διαδικασίες όπως οι διάδρομοι εκκένωσης, οι εγκαταστάσεις για υγειονομική περίθαλψη, οι στοχευμένες ρίψεις προμηθειών από αέρος και ούτως καθ’ εξής, ώστε να καταδείξει ότι μπορεί μεν να συνεχίζει τον πόλεμο, αλλά συγχρόνως ενδιαφέρεται για τους ανθρωπιστικούς κανόνες της διεξαγωγής του. Η στενότερη συνεργασία με οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ θεωρείται επίσης ότι θα προσέδιδε μεγαλύτερη διαφάνεια στις επιχειρήσεις του. Στη μεγάλη εικόνα, οι πιέσεις για τον σχεδιασμό μιας λύσης των δύο κρατών στην περιοχή είναι δεδομένες και αφορούν φωνές ακόμη και στο εσωτερικό του Ισραήλ, εν μέσω παροτρύνσεων για την ανάδειξη παραμέτρων όπως η συνεργασία με Αραβες πολίτες και η συμπερίληψη των Παλαιστινίων στην ανάπτυξη της ισραηλινής οικονομίας.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το Ισραήλ διανύει μια καθόλου αμελητέα κρίση της εικόνας του, η οποία δυνητικά καλλιεργεί συνθήκες διεθνούς απομόνωσης, στον βαθμό που δεν θα φανεί σύντομα φως στο τούνελ της Γάζας.
Content Original Link:
" target="_blank">
