Ισραήλ - Ιράν: Ο Τραμπ, τα B2 και τα σενάρια για τη συμμετοχή των ΗΠΑ
Η είδηση ότι πολλαπλά βομβαρδιστικά B-2 της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας απογειώθηκαν από τη βάση τους προς άγνωστη κατεύθυνση δημιούργησε πολλά σενάρια. Αργά το απόγευμα επιβεβαιώθηκε ότι αυτά μεταβαίνουν προς τη βάση του Γκουάμ με άγνωστο τελικό προορισμό.
Ο πρόεδρος Τραμπ αναμένεται να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο αργά το απόγευμα του Σαββάτου (ξημερώματα Ελλάδας) από το Νιου Τζέρσεϊ, καθώς σκέφτεται αν θα συμμετάσχει στις προσπάθειες του Ισραήλ να καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Οι πτήσεις των B-2 εντοπίστηκαν αρχικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα βομβαρδιστικά φαίνεται ότι συνοδεύονταν από δεξαμενόπλοια ανεφοδιασμού για τμήματα του ταξιδιού, όπως έδειξαν τα δεδομένα παρακολούθησης πτήσης.
Επιπλέον μαχητικά αεροσκάφη F-22, F-16 και F-35 της Πολεμικής Αεροπορίας διέσχισαν την Ευρώπη και βρίσκονται τώρα σε βάσεις στη Μέση Ανατολή ή φθάνουν εκεί, δήλωσε το Σάββατο Αμερικανός αξιωματούχος. Τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να συνοδεύουν βομβαρδιστικά B-2 που θα μπορούσαν να στοχεύσουν το Φόρντοου ή να προστατεύσουν τις αμερικανικές βάσεις και τα στρατεύματα στην περιοχή σε περίπτωση ιρανικών αντιποίνων.
Η μετακίνηση των αεροπλάνων δεν σημαίνει ότι έχει ληφθεί οριστική απόφαση σχετικά με το αν θα πραγματοποιήσουν χτυπήματα. Δεν είναι ασυνήθιστο να μετακινούνται στρατιωτικά μέσα σε θέση για να παρέχουν επιλογές στον πρόεδρο και τους στρατιωτικούς διοικητές, ακόμη και αν τελικά δεν αναπτυχθούν.
Ο κ. Τραμπ έχει ξεκαθαρίσει ότι σταθμίζει αν θα πρέπει οι ΗΠΑ να συμμετάσχουν στην προσπάθεια του Ισραήλ να περιορίσει την ικανότητα του Ιράν να αποκτήσει πυρηνικό όπλο, μια γραμμή που έχει τραβήξει επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια.
Οι σκέψεις του Τραμπ
Ο πρόεδρος επιδιώκει εδώ και μήνες μια συμφωνία με το Ιράν, αλλά απογοητεύτηκε από την άρνηση των Ιρανών αξιωματούχων να συμφωνήσουν σε μια πρόταση για τον τερματισμό του εμπλουτισμού ουρανίου στο ιρανικό έδαφος. Παράλληλα, η κοινότητα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών κατέληξε στο συμπέρασμα στις αρχές Ιουνίου ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου σχεδίαζε να προχωρήσει σε πλήγματα κατά του Ιράν, με ή χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Ο κ. Τραμπ διχάζεται μεταξύ της ευκαιρίας να πραγματοποιήσει αυτό που θα μπορούσε να είναι ένα καταστροφικό πλήγμα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν σε μια στιγμή που η άμυνα του Ιράν έχει αποδυναμωθεί σημαντικά και της ανησυχίας ότι με τον τρόπο αυτό θα διακινδύνευε το είδος της παρατεταμένης στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ στην περιοχή, κατά της οποίας έκανε προεκλογική εκστρατεία το 2016 και το 2024. Αυτή η συζήτηση έχει επίσης διχάσει τους υποστηρικτές του.
Την Παρασκευή, ο κ. Τραμπ επανέλαβε το χρονοδιάγραμμά του για απόφαση σχετικά με στρατιωτική δράση «εντός δύο εβδομάδων», λέγοντας ότι η σκέψη πίσω από αυτό ήταν «απλώς χρόνος για να δούμε αν οι άνθρωποι θα έρθουν στα λογικά τους ή όχι».
Η εμπλοκή των ΗΠΑ δεν εγγυάται τίποτα
Σε ανάλυσή του ο Guardian υποστηρίζει ότι ακόμα κι αν ο Τραμπ αποφασίσει την εμπλοκή των ΗΠΑ στη διαμάχη του Ισραήλ με το Ιράν, αυτό δεν εγγυάται στον Νετανιάχου ότι θα έχει το αποτέλεσμα που θέλει.
Σύμφωνα με διπλωμάτες, στρατιωτικούς ειδικούς και αναλυτές ασφαλείας, το Ισραήλ – και ο πρωθυπουργός του – είναι πιθανό να αντιμετωπίσει αυξανόμενους αντίθετους ανέμους στην εκστρατεία του, εν μέσω προειδοποιήσεων ότι κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει επικίνδυνα την περιοχή.
Υπάρχει αυξανόμενος σκεπτικισμός σχετικά με το κατά πόσον ακόμη και η χρήση από τις ΗΠΑ τεράστιων βομβών εδάφους θα ήταν σε θέση να εξουδετερώσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν στο Φόρντοου, οι οποίες είναι θαμμένες βαθιά κάτω από ένα βουνό, και έχουν προκύψει ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα του Ισραήλ να διατηρήσει μια επίθεση μεγάλου βεληνεκούς που έχει εκθέσει τις πόλεις του σε αντεπίθεση από βαλλιστικούς πυραύλους.
«Το ιρανικό καθεστώς είναι πιο σταθερό από ό,τι έχει διατυπωθεί»
Οι εμπειρογνώμονες κάνουν διάκριση μεταξύ της επιχειρησιακής επιτυχίας του Ισραήλ στη στόχευση βασικών ιρανικών εγκαταστάσεων και ατόμων και των στρατηγικών του στόχων, οι οποίοι φαίνεται να έχουν επεκταθεί στην αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη, πέραν της καταστροφής του πυρηνικού της προγράμματος.
«Υπάρχει μια κυρίαρχη τάση στο Ισραήλ, η οποία πηγαίνει πίσω στο σχηματισμό του κράτους και η οποία υποδεικνύει στους πολιτικούς ότι η βία θα δώσει λύση σε αυτά που είναι πολιτικά προβλήματα», δήλωσε ο Toby Dodge, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο London School of Economics.
«Το ένστικτό μου λέει ότι το ιρανικό καθεστώς είναι πιο σταθερό απ’ ό,τι έχει διατυπωθεί. Και επειδή το Ιράν έχει μια μακρά ιστορία δέσμευσης στον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό και τη διάδοση, λοιπόν, αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς απλά να αφαιρέσεις με μια βόμβα» επεσήμανε.
Οι αναλυτές προβληματίζονται επίσης από μια ισραηλινή στρατηγική που φαίνεται να έχει ποντάρει στην πρόκληση μιας σύγκρουσης με την ελπίδα να ωθήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, να συμμετάσχει παρέχοντας τη δύναμη πυρός που το Ισραήλ δεν διαθέτει από την άποψη των μαζικών βομβών που καταστρέφουν τα καταφύγια.
Η εμπλοκή των ΗΠΑ θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου
Οι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει πιθανότατα να χρησιμοποιήσουν αρκετές από αυτές τις βόμβες, οι οποίες θα πρέπει να πέσουν σχετικά κοντά στο εργοστάσιο Φόρντοου, που προστατεύεται από βράχο έως και 90 μέτρα, σε μια πολύπλοκη και ριψοκίνδυνη επιχείρηση που δεν είναι εγγυημένο ότι θα πετύχει και πιθανότατα θα επισύρει αντίποινα από το Ιράν κατά των αμερικανικών βάσεων, με κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης.
«Η υπεργολαβία για τη δουλειά στο Φόρντοου θα έβαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες στο στόχαστρο του Ιράν», έγραψαν στο Foreign Affairs αυτή την εβδομάδα ο Daniel C Kurtzer, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ, και ο Steven N Simon, βετεράνος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.
«Το Ιράν θα ανταπέδιδε σχεδόν σίγουρα με τη δολοφονία αμερικανών πολιτών. Αυτό, με τη σειρά του, θα ανάγκαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες να ανταποδώσουν. Πολύ σύντομα οι μόνοι στόχοι που θα απέμεναν για να χτυπήσει η Ουάσινγκτον θα ήταν οι ηγέτες του ιρανικού καθεστώτος και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έμπαιναν και πάλι στην επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος – μια επιχείρηση στην οποία εξαιρετικά λίγοι Αμερικανοί θέλουν να εμπλακούν πλέον» ανέφεραν.
Η προοπτική αλλαγής καθεστώτος, ίσως με τη δολοφονία του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, η οποία έχει τεθεί από Ισραηλινούς αξιωματούχους (και φέρεται να έχει τεθεί βέτο από τον Τραμπ) προκαλεί ήδη βαθιά ανησυχία στην περιοχή.
«Το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει το Ισραήλ είναι κάτι σαν την εκστρατεία κατά της Χεζμπολάχ»
Ένας άλλος σκεπτικιστής είναι ο Andreas Krieg, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αμυντικών Σπουδών στο King’s College του Λονδίνου, ο οποίος έχει εργαστεί ευρέως στη Μέση Ανατολή και αμφιβάλλει ότι η αεροπορική δύναμη μπορεί από μόνη της να επιφέρει το είδος του αντίκτυπου που επιδιώκει το Ισραήλ, τόσο όσον αφορά την καταστροφή της πυρηνικής τεχνογνωσίας του Ιράν όσο και την απομάκρυνση του κληρικού καθεστώτος.
«Δεν είναι το ιερό δισκοπότηρο. Είχαμε πάρει το μάθημα ότι η αεροπορική δύναμη από μόνη της δεν λειτουργεί. Και στη συνέχεια μάθαμε στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν ότι ακόμη και μαζικός αριθμός από μπότες στο έδαφος δεν λειτουργεί», είπε.
«Αυτό που βλέπουμε δεν είναι μια στρατηγική προσέγγιση, αλλά μια επιχειρησιακή προσέγγιση που χρησιμοποιεί την αεροπορική ισχύ, και η επιχειρησιακή προσέγγιση αρχίζει να καταναλώνει τη στρατηγική προσέγγιση που αφορά το πολιτικό τελικό παιχνίδι.
Το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει το Ισραήλ είναι κάτι σαν την εκστρατεία κατά της Χεζμπολάχ, η οποία πιθανόν να σημείωσε μια βραχύβια επιτυχία, δεδομένου ότι ήταν πολύ επιτυχής στην υποβάθμιση του δικτύου της Χεζμπολάχ.
Το Ιράν είναι πολύ παρόμοιο στο ότι η αμυντική του στρατηγική είναι χτισμένη γύρω από ένα αποκεντρωμένο μωσαϊκό. Ο αποκεφαλισμός δεν λειτουργεί ενάντια σε αυτού του είδους το δίκτυο. Μπορείς να εξουδετερώσεις βασικούς κόμβους, αλλά το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει [το Ισραήλ] σκοτώνοντας τον Χαμενεΐ θα ήταν να πυροδοτήσει την κρίση διαδοχής, η οποία ούτως ή άλλως είχε προβλεφθεί».
Πιθανό το Ισραήλ να μη μπορεί να διατηρήσει μια παρατεταμένη σύγκρουση στο σημερινό επίπεδο έντασης
Και αν ο Νετανιάχου έχει κάνει λάθος υπολογισμό, είναι σε έναν τομέα στον οποίο εδώ και καιρό διεκδικεί τεχνογνωσία: στο να διαβάζει και να παίζει την πολιτική των ΗΠΑ.
Με την αμερικανική υποστήριξη για την αμερικανική επέμβαση να καταγράφει θλιβερές δημοσκοπήσεις και το ζήτημα να απειλεί να διχάσει το κίνημα MAGA του Τραμπ, το Ισραήλ μπορεί να βρεθεί στη λάθος πλευρά ενός τοξικού επιχειρήματος που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τον Τραμπ παρά για να βοηθήσει τον Νετανιάχου.
Αν δεν υπάρξει αμερικανική παρέμβαση για την υποστήριξη της εκστρατείας του Ισραήλ, το Ισραήλ είναι πιθανό να αντιμετωπίσει αυξανόμενες προκλήσεις εν μέσω ενδείξεων ότι εξαντλούνται ορισμένοι αναχαιτιστές πυραύλων.
Η κόπωση του πληρώματος για τις εξόδους μεγάλου βεληνεκούς, οι κύκλοι συντήρησης των αεροσκαφών και η εξάντληση των προετοιμασμένων καταλόγων στόχων είναι πιθανό να στραφούν εναντίον της ικανότητας του Ισραήλ να διατηρήσει μια παρατεταμένη σύγκρουση στο σημερινό υψηλό επίπεδο έντασης.
Οποιαδήποτε πτώση θα χρησιμοποιηθεί από την Τεχεράνη για να υποδηλώσει στους Ιρανούς ότι έχει ξεπεράσει τα χειρότερα της καταιγίδας.
Content Original Link:
" target="_blank">
