Μπαρτζώκας και Βεζένκοφ δεν άντεξαν το «Πρέπει» και μαζί τους κατέρρευσε κι ο Ολυμπιακός
Ο Ολυμπιακόςήρθε ως το φαβορί στο Final Four του Άμπου Ντάμπι, το 4ο στη σειρά και όμως αποχωρεί και πάλι χωρίς την κούπα. Αυτή τη φορά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το μεγάλο «Πρέπει» που είχε στις πλάτες του. Και κυρίως οι Γιώργος Μπαρτζώκας και Σάσα Βεζένκοφ.
Με το ζόρι έβαλε 68 πόντους απέναντι στη Μονακόπου έβαλε 10 περισσότερους, κι αν δεν ήταν τα «τρελά» σουτ του Φουρνιέ στο τέλος, η ερυθρόλευκη συγκομιδή θα ήταν ακόμη μικρότερη, όπως και η διαφορά υπέρ της ομάδας του Βασίλη Σπανούλη.
Εν αντιθέσει με τους περισσότερους. θεωρώ μεγαλύτερη έκπληξη τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από τη Φενέρμπαχτσε, παρά του Ολυμπιακού από τους Γάλλους. Γιατί πολύ απλά το ρόστερ των Μονεγάσκων δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είναι το 2ο καλύτερο από τις τέσσερις ομάδες του Final-4. Ειδικά από τη στιγμή που ο Λεσόρ ήταν ανέτοιμος.
Προσωπικά μάλιστα θα πω οτι το υλικό που είχε στα χέρια του ο Σπανούλης ήταν πιο μπασκετικά ορθό όσον αφορά τις επιταγές του σημερινού μπάσκετ, από ότι αυτό που διαθέτει ο Μπαρτζώκας.
Μπορεί τα «ονόματα» που βλέπουμε στο ερυθρόλευκο ρόστερ να είναι ακούγονται πιο «ηχηρά» από της Μονακό. Φουρνιέ, Βεζένκοφ, Μιλουτίνοφ, Φαλ, Πίτερς. Επί της ουσίας ωστόσο αθλητικά (τομέας που είναι Νο1 πλέον στο μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα) οι δυνατότητες των παικτών της Μονακό απέχουν παρασάγκας από αυτές των Πειραιωτών.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού διαθέτουν ταλέντο πλούσιο, όχι όμως και… πόδια. Έτσι όταν ο Σπανούλης έδωσε εντολή για ασφυκτική πίεση, οι ερυθρόλευκοι δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν.
Ο Σπανούλης διαθέτει μια περιφέρεια με Τζέιμς, Οκόμπο, Στράζελ, Λόιντ, Μπλόσομγκεϊμ, Ντιαλό. Όλοι τρέχουν… πηδάνε και καρφώνουν. Σε αυτούς προσθέστε και τον Καλάθη που μπορεί να είναι να ήταν ανέτοιμος, είναι όμως ένας από τους κορυφαίους καθαρόαιμους πλέι μέικερ της Ευρωλίγκας και ήταν εκεί για να δίνει ηρεμία όποτε χρειαζόταν.
Πάμε και στους ψηλούς; Κάποτε η Μονακό είχε μοναδικό αξιόπιστο ψηλό τον Μοτεγιούνας. Σε αυτό το final-4 ήταν εκτός αποστολής. Κι αυτό καθώς ο Σπανούλης είχε στη διάθεσή του τους Τζαϊτέ, Τάις και Παπαγιάννη με τον τελευταίο να μην χρησιμοποιείται καν.
Μπαρτζώκας και Βεζένκοφ δεν άντεξαν το «Πρέπει» και μαζί τους κατέρρευσε κι ο Ολυμπιακός
Στο σύνολο λοιπόν αν κάνουμε τις συγκρίσεις ο Ολυμπιακός ήταν μια.. ταχύτητα πίσω στις περισσότερες γραμμές. Και αν πει κανείς «Μα καλά ο Ολυμπιακός δεν ήταν η καλύτερη ομάδα της κανονικής περιόδου; Δεν έκανε τις περισσότερες νίκες;» Η απάντηση είναι «Ναι τις έκανε. Αλλά διαφορετικό είναι να παίζεις ένα μεγάλο αριθμό παιχνιδιών κόντρα σε όλες τις ομάδες κι αλλιώς να κρίνονται τα πάντα σε ένα ματς, κόντρα στις κορυφαίες της χρονιάς».
Άλλωστε μην ξεχνάμε πώς η Μονακό από τη στιγμή που ήρθε ο Σπανούλης απέκτησε «μέταλλο» και έγινε πολύ πιο σκληρή από αυτή που είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είναι τυχαίο οτι κέρδισε και μέσα στο ΟΑΚΑ και μέσα στο ΣΕΦ. Στο ΣΕΦ μάλιστα ο Τζέιμς είχε μόλις 11 πόντους αλλά 12 ασίστ. Για να αντιληφθεί κανείς την αλλαγή φιλοσοφίας των Μονεγάσκων επί Σπανούλη.
Εστιάζοντας στον Ολυμπιακό, φάνηκε πως δεν ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει σθεναρή αντίσταση από την ομάδα του Πριγκιπάτου. Μόλις αυτό έγινε και αισθάνθηκε οτι μπορεί να αποκλειστεί κατέρρευσε και σαν σύνολο και ατομικά οι περισσότεροι παίκτες.
Πρώτος από όλους βέβαια ο προπονητής Γιώργος Μπαρτζώκας που δεν κατάφερε να αφυπνίσει τους παίκτες του, βλέποντάς τους να κυνηγάνε επί 40 λεπτά στο σκορ και να τα… σπάνε από τα 6,75μ. Ίσως και το γεγονός ότι απέναντί του είχε τον Βασίλη Σπανούλη, το ενδεχόμενο της ήττας να ήταν ακόμη μεγαλύτερο βάρος για εκείνον. Και να που συνέβη.
Ο δεύτερος που φέρει μεγάλη ευθύνη είναι ο Σάσα Βεζένκοφ. Ένα ακόμη κακό final-4 για τον Βούλγαρο φόργουορντ, ο οποίος προερχόταν από μια εξαιρετική κανονική περίοδο, χάνοντας το MVP οριακά από τον Κέντρικ Ναν. Βεβαίως όταν παίζεις σε αυτό το επίπεδο και αμείβεσαι με ένα τεράστιο συμβόλαιο όπως ο Βεζένκοφ, στο τέλος μετράνε οι κούπες.
Ο 30χρονος φόργουορντ αποδεικνύεται οτι δεν είναι αυτός που λέμε «αρχηγός» στα μεγάλα ματς. Οπως ήταν ο Σπανούλης, ή ο Πρίντεζης, ακόμη και ο Σλούκας, έστω και σε μικρότερο βαθμό, ειδκότερα σε σχέση με τον Σπανούλή.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν σημαίνει οτι ο Βεζένκοφ δεν παραμένει ένας σπουδαίος παίκτης. Ωστόσο ο Ολυμπιακός ίσως θα πρέπει στα επόμενα final-4 να «μετατοπίσει» αλλού το «βάρος» των ευθυνών και να… ελαφρύνει έτσι το «Πρέπει» από τις πλάτες του Σάσα.
Εδώ φταίει και ο Μπαρτζώκας που ενώ είχε τον Πίτερς, άφησε στο παρκέ τον διεθνή Βούλγαρο για 32 λεπτά, παρότι τα είχε… σπάσει.
Content Original Link:
" target="_blank">
